Jak najbardziej zgodzę się, że nie był to fajny reżim. Wydźwięk akapitu o Libii miał właśnie wprowadzić taką atmosferę, kontrę do szeroko znanego obrazu, celowo jest może aż za "słodką" wersją dokonań dyktatora. Natomiast niezależnie od obrazu Kadafiego, podane w linku oraz artykule przykłady pozostają faktami. Patrząc na dzisiejszą Libię odnoszę wrażenie, że nie taki diabeł straszny, jak go malują.

W sprawie złotego dinara zrobiło się głośno przy okazji publikacji maili Hillary Clinton, przesyłam link do artykułu, źródła wyszczególnione na końcu, który wpisał się wręcz idealnie w moje przemyślenia dotyczące prywatnych agentów ekonomicznych i ich późniejszych "rozwinięć", których działalność zaczęła się po 1953 roku i obaleniu władzy w Iranie. Dodatkowo składając do tego historię banków centralnych i organizacji "pokojowych", politykę USA, uważam, że był to jeden z ważniejszych powodów, oprócz oczywiście powódek Francji i Sarkozego.