Non oeconomus

A seminario redibam cum comperi me crumena mea amisisse. Redire volui, putans me solum habere posse nisi domum pervenire. Et valde famelicus eram, pecunia in crumena mea ad prandium destinata esse, sciens me nihil domi habere. Sub sole ardente iter facere debui ut vecturam ad prandium conservarem. Non sum oeconomus, sed haec sola optio mihi videbatur eo tempore.
Cum domum veni, omnino defessus eram. Cito lavacrum cepi et dormivi antequam exii ut cibum emerem.