Bilim Kurgu Hikayesi - "Direniş 2453" Bölüm-1

Takvimler 29 Ağustos 2453’ü gösterdiğinde insan oğlu kendi ürettikleri robotlar tarafından esir alındı.  Denetimi ele alan Robotuslar önceleri askeri, tıp, eğitim, bankacılık vs. gibi hemen hemen her alanda insanlığa fayda sağlamışlardı. 

 Zamanın genel kurmay başkanı Korhan Özlük zalim planlarını gerçekleştirmek için bir ihtilal yapmış ve robotların yazılımlarını güncelleyerek kendi emirlerini dinleyen birer sadık askere çevirmiştir. 

 İnsanlığın kaderini değiştirmek üzere başlayan bu ihtilal çok kanlı sonuçlanmış, tüm yönetim robotların kontrolüne geçmiştir. Her alanda üstün hizmet sağlayan bu robotlar teknolojik olarak kendilerini sürekli güncellemekte ve her geçen gün algoritmalarının çözülmemesi için daha zor şifrelemeler yapmaktadır.  

34  yaşlarında Pilot Binbaşı Teoman Yıldırım ve okuldan arkadaşı yardımcı pilot Yüzbaşı İrem Kerimov adında Azeri Türk’ü  iki subay bu ihtilal’e karşı direniş örgütlenmesi kurmaya başlamışlardır. 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 (Hikayenin bundan sonraki kısmını CengizHan Tamaç adında bir teğmenden dinleyeceksiniz. ) 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ben CengizHan Tamaç. O zamanlar pilotaj eğitimini yeni tamamlamış teğmen rütbesinde tabir-i caizse yeni yetme bir subaydım. İhtilal olduğu zaman pilotaj eğitimini tamamlayalı 6 ay olmuştu. Yeni yeni seferlere çıkmaya başlamış uçmanın tadını çıkarmaya çalışıyordum. 

Genel Kurmay Başkanımız Korhan Özlük kendince kuracağı, sıfırdan her şeyi kendisinin planlayacağı bir dünya yaratmak için ihtilal yapmıştı. İnsanlığa hizmet için kullanılan robotların yönetimini ele geçirmiş ve insanlığa karşı savaş ilan etmişti.

İhtilalin gerçekleştiği gün bölük komutanım beni aramış ve darbe yapıldığını derhal görev yerime gelip verilen bölgeleri bombalamam gerektiğini söylediğinde öğrenmiştim darbe haberini.

 Telefonu kapattıktan sonra şok olmuş durumdaydım. Kendime gelmek için yaklaşık 5-6 dk karşımdaki aynaya baktım. 

Ne yapacaktım? 

 Darbe her zaman bize kötü olarak öğretilmişti. Zamanında atalarımız 15 Temmuz 2016 senesinde büyük bir darbe girişimini Üstün “Milli ruh ve Gücüyle” bastırmış ve demokrasimize sahip çıkmışlarmış.  

Ama durum şu an çok farklıydı.

O zamanın teknolojinden daha üstün özellikler vardı artık. Her şeyden önce acı kavramını bilmeyen robotlardı askerler..

 Telefonun tekrardan çalmasıyla irkilmiştim. Arayan Teoman komutandı. Kendisi pilotaj eğitimimde hocalığımı yapmış çok zeki ve üstün özelliklere sahip olan bir komutandı. Telefonu açtığımda: 

"+ CengizHan Teğmenim Nasılsın?" Diye bir ses duydum.

" -İyiyim komutanım, hazırlanıyordum karargahtan bekleniyorum, bunu haber vermek için mi aradınız?"

" +Evet aslanım, kim aradı seni? Bölük komutanı denilecek satılmış köpek mi?"

" -Evet komutanım, fakat ben ne olduğunu hala anlamış değilim komutanım." Demiştim, çünkü korkuyordum beklide benim tarafımı merak etmek için bölük komutanımız aratıyordu. 

Kafamda delice sorular dönerken Teoman komutan konuşmaya başladı, 

"+ Bak aslanım, bu bir ihtilal ama özgürlüğümüze karşı yapılan bir ihtilal. Gözlerini kan bürümüş insanlar tarafından düşünülüp kendi imparatorluklarını kurmaya çalışıyorlar. Sakın inanma bunlara. Gözlerimin önünde masum sivillerin üzerlerine alev püskürttüler. Şu an belirli bölgelere bomba yağdırıyorlar."

"  -Komutanım, nasıl olur? Bu vahşettir. Böyle bir şeyi nasıl yaparlar?"

 "+Aslanım dediğim gibi gözlerini hırs bürümüş, gücün karşısında esir düşmüş bunlar. Senin gibi aslanlar ile bu zulüme dur demeliyiz. Şimdi sana soruyorum, gitmek istiyor musun hala? "

" -Komutanım dediğinize göre sivillere kurşun sıkıyorlarsa bunlar zulümdür. Ve böyle bir şeyi asla kabul edemem. "

"+Aslanım sadece silahla değil süpersonic atom ayrıştırıcı gibi cihazlarla insanları meydanlarda atomlarına kadar ayırıyorlar. Halk çok korkmuş durumda, herkes evlerine sığınmış korunma kalkanlarını aktif etmeye çalışıyor."

" -Komutanım neredeyseniz hemen geliyorum. "

"+Aslanım sivil kıyafetler giyin, rahat bir şeyler olsun, kargo pantolon t-shirt vs.  

"-Emredersiniz komutanım!" 

"+Haydarpaşa ultra hızlı tren istasyonunun arkasındaki tren mezarlığında mavi vagonlu trenin 4.vagonunda seni bekliyor olacağız. Hadi bir an önce gel aslanım."

 Telefonu kapattığımda hala yaşananların ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.

Eşyalarımı hazırlarken Duvara yansıtılmış TV-LED’i görünce aklıma direk haberleri açmak geldi.  Televizyonu açtığımda tüm kanallarda tek bir yayın vardı.  

“Ulusun güvenliği için Robotuslar yönetime el koymuştur. Aksi bir emir verilene kadar sokağa çıkma yasağı vardır. Dışarıda görülen tüm sivillerin cezası ölümdür. Bizlere destek olanlar ise geleceğini garantiye alacaktır. - Pyhtus453 Timi”

 Açtığım her kanalda aynı yazıyı görüyordum. Robotik bir ses yazılan yazıyı sürekli tekrar ederek insanlara karşı psikolojik baskı kurmaya başlamışlardı bile.  

Hemen üstüme geçirdiğim kıyafetlerimin ardından sırt çantamı hazırlamaya başladım. 2 adet lazer silahımı, hyper-laptob’umu, buzdolabındaki açılmamış konserveleri alıp motoruma atlamıştım. 2400 Yılından kalma 53 yıllık antika mavi renkli bir “Harley Davidson” motorum vardı. 

Mavi olmasının sebebi babamda havacı pilot olarak emekli olmuş bir albaydı. Bu renklere aşıktı. Motorunun rengini de o yüzden bu şekilde seçmişti.

 Babam gençliğinde almış, bir kere düşmüş ve o gün bugündür depoda duruyordu. Mezun olduktan sonra bakımını yapıp kendim kullanmaya başlamıştım. Antika falan ama hala 2.400km yol yapılmış durumdaydı. 

 Teoman üst teğmenin dediği Haydar paşa tren istasyonundaki vagona vardığımda her yer çok sessizdi. Vagonun kapaklarını açtığımda aniden anlımın üstünde 15-16’ ya yakın lazer ışığını görünce hafif bir korku salmıştı içimi. Sonradan bir ses; 

“+ CengizHan aslanım sen misin?” diyince biraz olsun rahatlamıştım. 

Bu ses Teoman Üst teğmenin sesiydi.

 “- Evet Komutanım benim.” Dedim. Teoman Komutan karanlık vagondan bana doğru yaklaştıkça yüzü görünmeye başlamıştı. 1.95cm boylarında sarışın mavi gözlü biriydi.

 İzmir’de doğmuş büyümüş askerlik için yaratılmış bir komutandı. Çok başarılı oluşundan kaynaklı üstün hizmet ödülleri verilmiş ve çoğu asker tarafından sevilen bir komutandı. 

“+Gel içeri kimse görmeden” dedi ve beni vagonun içine aldılar. Yaklaşık 1.5 saat olan olayları anlattılar ve bu süreçte bize katılan 6 kişi daha olmuştu. Vagonun içinde yaklaşık 25 kişiydik.

Teoman komutanın önündeki tablet masa üzerinde askeri üslerin olduğu bölümleri gösteren bir harita vardı. Yaydığı ışın dışarıdan fark edilmesin diye rengi en düşük seviyeye ayarlamışlardı. Yoğun sigara dumanının içinde sadece bu tabletin yaydığı ışık ile birbirimizi zar zor görebiliyorduk.

 Teoman komutan, bu üslerin ele geçirilmesi için öncelikle uçakları kaçırmamız gerektiğini söylüyordu. Robotların uçak sistemlerini kilitlememesi için kendi geliştireceğimiz bir anti kod botu yapmamız gerekiyordu. 

“+ CengizHan Aslanım!, bildiğim kadarıyla robotik sistemler üzerine epey iyiydin. Kod bilginde gayet iyiydi. Bu uçakları kaçırdığımızda sistemlerimizi kilitlememesi için bir anti kod tasarlaman ne kadar süreni alır” 

diye sordu Teoman komutan,

 “-Komutanım eğer tek başıma yapmamı isterseniz galiba 17-18 saatimi alabilir ama burada seslerinden fark ettiğim bölüm arkadaşlarım var. Hatta direkt isim vereyim Ahmet Bölük, gayet iyi bir kod yazar” diye Ahmet’den yardım istemiştim.  

“+ Ahmet ne dersin? Birlikte kaç saatte yazabilirsiniz?”

 Ahmet sessizliğin ardından bir iç çekerek;

 “- Komutanım görev çok zor, karşımızdaki bir insan beyni değil. Yapay zeka.. Yapacağımız kriptolojinin çözülmemesi için çok iyi bir algoritma kurmamız gerek. Ama CengizHan teğmenim belli ki benden yardım talep ediyor birlikte galiba 8-9 saatte tasarlayabiliriz” dedi. 

“+ Güzel aslanlarım o zaman ilk önceliğimiz uçaklara el koymak. Şu an yaklaşık 16 pilot 7 tane karacı özel kuvvetlerden subayımız ve 2 de özel harekatçı polis arkadaşımız var. Görevimiz çok zor. İnsanlığın kaderinin bir olayla karşı karşıyayız.  Biz İrem komutanınızla üs’e gidip gizlice kuleye giriş sağlayacağız. Orada koordinatların verildiği bir flash bellek var. Onu alıp geleceğiz. Bu süreçte herkes verilen görevlerini yerine getirsin. Yaklaşık 10 saat sonrasında burada buluşacağız. “ dedi ve herkes görevlerine odaklanmaya başladı. 

Ben Ahmet teğmenle çantalarımız da ki laptopları çıkartarak biran önce algoritmayı tasarlamaya başlamıştık. Çok sarmal bir algoritma olmalıydı. 

Bilginin güvenli şekilde aktarılması için parçalı bilgi transferi yapmalıydık.

 Blokchain teknolojinin gelişmesiyle kriptoloji çok büyük bir gelişme göstermişti.  Yapay zekalar derin öğrenme sayesinde insan oğlunun düşünemeyeceği teorileri düşünüp ona göre önlem alabiliyorlardı. Bizim yapay zekalardan üstün olduğumuz tek nokta ise duygularımızdı. 

Duygularımız sayesinde onlardan farklı düşünebiliyorduk. Standart değildik. Sorgulayabiliyorduk. Onlar gibi sivile ateş et denildiğinde direk uygulamıyorduk. Çünkü biz kainatın sorumluları İnsanlıktı. 

Allah evreni bizim için tasarlamış ve bize korumamız için sorumluluklar vermiştir.  Ahmet’le yaklaşık 6 saat algoritmayı tasarladıktan sonra hep birlikte kodlamaya girmiştik. Belirttiğimiz saatte yetiştirebilecektik ama tek bir sıkıntımız vardı. Bu yaptığımız kriptoyu test edebileceğimiz bir süre yoktu.

 O yüzden çok dikkatliydik. Yazdığımız yerleri tekrar edip bir hata var mı diye nöbetleşe kontrol ediyorduk.    Yapacağımız ufak bir hata robotlara karşı yenilebileceğimizi garantilerdi. O yüzden en ince ayrıntılarına kadar düşünüp bir yandan da kodluyorduk. 

 Devamı Gelecek.. 

Görsel Kaynaklar : Google Resimler

[Hikayeyi 10 bölümde anlatmayı düşünüyorum arkadaşlar. Şu an bu bölümünü Bölüm 1 olarak görebilirsiniz. Asıl merak ettiğim sizin düşünceleriniz? Nasıl beğendiniz mi? Eğer talep az gelirse hikayeyi fazla uzatmadan başka bir hikayeye geçiş yapacağım. Şu ana kadar okuduğum yüzlerce hikaye kitaplarından ve izlediğim yabancı dizilerden esinlenerek bu hikayeyi yazmak istedim. Umarım beğenmişsinizdir. Gösterdiğiniz ilgiye göre hikayeme devam edeceğim. Desteklerinizi ve yorumlarını bekliyorum. Devamını bekleyen arkadaşlar hesabımı takip etsin lüften :) ]