Kaos

There were no faces under my feet.
On a cloud of dust.
I was running my hair splashing.
I was stuck in the world and I was a stranger.
I would never come here.
I came here.
I would not bleed my knees so much.
My eyes would not see so much evil.
It's like the massacre of a lot of bodies separated.
My heart will not witness the war.
I would not know the anger.
I would not have misunderstood life like that.
Now my hair is a bit white again.
I'm still in the world.

It is one of my own poems

////////////////////////////////////////////

Ayaklarımın altında yer yüzü yoktu.
Bir toz bulutunun üzerinde.
Saçlarımı savura savura koşuyordum.
Ki dünyaya takılıp yerle bir oldum.
Ben buraya hiç gelmeyecektim.
Ben buraya gelip.
Dizlerimi bu kadar kanatmayacaktım.
Ki gözlerim bu kadar kötülük görmeyecekti.
Parçalara ayrılmış onca bedenin katliamı gibi.
Savaşa şahit olmayacaktı kalbim.
Öfkeyi bilmeyecektim.
Hayatı böylesine yanlış anlamamış olacaktım.
Şimdi yine saçlarım biraz beyaz.
Hala dünyadayım.

Şahsıma ait şiirlerden bir tanesidir. Alıntı değildir. İyi okumalar..

Fotoğraf: Raffine- Yaşananlar var adlı klipten alınmıştır.