แก๊ง ผี

วันอาทิตย์ที่ขี้เกียจที่ทำให้จิตใจเย็นลงหลังจากวันที่วุ่นวายซึ่งทำให้จิตใจร้อนขึ้น ตอนเช้านั่งนิ่งนอนนั่งฟังเพลง จากทิศทางของรั้วด้านหน้ามาเพื่อนสองคน sepabriknya qulub และชายธง

"คุณทำอะไร?"
"ny * เพิ่มเติม"
"คืออะไร"
"ไม่ทราบอีกต่อไปนั่งถาม"
"ในวันอื่น ๆ ไม่พอใจ" แบนเนอร์แนะนำ
"ใช่ฉันโกรธเค็กกิ๊กที่เราเล่น yuk?" เพิ่ม qulub
"ที่ไหน?" ถามอย่างแน่นหนา
"ตอนนี้เราไปที่บรูโม?"
"Aaapaaa?" ตะโกนดังกึกก้อง

เรื่องยาวสั้น ...
เดินสองสามชั่วโมงไปถึงภูเขา ระหว่างวัน แบนเนอร์ขี่ qulup ขณะขี่จักรยานของตนเองอย่างสม่ำเสมอ ขณะวนเวียนอยู่ในพื้นที่ของ และไม่ได้หนีการกระทำของ qulub และแบนเนอร์ที่ถ่ายภาพ ria ในขณะที่ไม่ค่อยสนใจ

ไม่รู้สึกว่าดวงอาทิตย์เกือบจะจมน้ำครึ่งสายตา พวกเขายังคงยุ่งอยู่กับการเล่นในพื้นที่ของโบรโม ทั้งสามคนเพิ่งกลับบ้านหลังจากถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจคุ้มกันโบโร่ตำหนิ

เสียงของไอเสียของรถจักรยานยนต์ดังขึ้นระหว่างเสียงของคอกม้าและความเงียบของถนนในช่วงดึก ความแปลกประหลาดเริ่มรู้สึกเมื่อรู้ตัวดีว่าเขาเห็นถนนที่ผ่านไม่ได้ก่อนหน้านี้

"แบนเนอร์ qulub คุณรู้ถ้าเราไม่คิดว่าเราผิดพลาด?"
"ใช่ใช่ใช่มั้ย? ทำไมไฟบนถนนเป็นสีเขียวใช่มั้ย? hih serem ไปเถอะ!
แต่ทันใดเครื่องยนต์ทั้งสองนัดหยุดงาน เพราะในที่สุดพวกเขาก็เดินกลับไปในขณะที่เดินสายมอเตอร์ ทันใดนั้นไฟถนนก็กระพริบตาด้วยสายลมอันนุ่มนวลและเสียงนกฮูกที่เพิ่มความหิวกระหายของคืน

"จริงแบนเนอร์ของป่าแห่งนี้น่ากลัวจริงๆนะฉันกลัว"
"ฉันกลัวเหมือนกัน"

ในท่ามกลางความเศร้าโศกที่เสียงของคนจำนวนมากดูเหมือนจะปรากฏขึ้น

"ทำไมถึงมีเสียงของคนอยู่ในป่าแห่งนี้ล่ะ? เรา samperin yuk? "
หลังจากที่พวกเขามาถึงที่มาของเสียงที่พวกเขาตกใจมากเพราะสิ่งที่เขาเห็นไม่ได้เป็นคน แต่หลายสิบ pocong ที่ขึ้นรถกระบะรวมทั้งคนขับยัง pocong ใบหน้าและเท้าของเธอปกคลุมด้วยเลือด
"" ยังไม่เสร็จสิ้นการพูดคุย qulup ทันที fainted
ในขณะที่แบนเนอร์และทำงานได้อย่างรวดเร็วเช่นนั้น

"เดี๋ยวก่อนฉันเหนื่อยที่จะหยุดยอกก่อน?"
จากนั้นก็มองกลับมาอย่างมั่นคง
"Iiya .. พวกเราตอนนี้ ... ตอนนี้ไป aja yok?"
"แมงดาทำไม?"
"นั่นแหล่ะ?" ชี้ไปด้านหลังอย่างแน่นหนา

มันเปิดออกที่รับที่ดำเนิน pocong ลงถนนและมุ่งหน้าไปยังพวกเขาทั้งสอง

พวกเขาวิ่งเร็วมาก แต่ pocong ยังคงไล่ล่าจนแบนเนอร์ตกลงไปในพุ่มไม้และเป็นลม ตื่นตระหนกถ้ารูปแบบของ pingsang ยังคงวิ่งและตะโกนขอความช่วยเหลือ ที่อาศัยอยู่รอบ ๆ ผู้ที่ได้ยินเสียงดังร้องตรงกับเขา?

"เกิดอะไรขึ้น?" ชาวบ้านปิดกั้นการวิ่งที่ยากลำบาก
"ฉันถูกไล่ตาม ที่รับมาและเพื่อนสองคนที่ฉันเดินออกไปที่นั่น" อธิบายด้วยลมหายใจหอบ
ชาวบ้านเพิ่งตอบด้วยพยักหน้า
Teguh ประหลาดใจกับพลเมืองที่มองไม่เห็นมันอย่างไม่เป็นทางการ ชาวบ้านคนหนึ่งมาและบอกความจริง ที่เคยเป็นกลุ่มของผู้อยู่อาศัยจากพื้นที่ห่างไกลที่จะไปที่ Bromo แต่เนื่องจากคนขับไม่ได้พบรถกระบะในที่สุดก็ลดลงถึงหุบเหวและวิญญาณผีสิงจนถึงขณะนี้และเรามักจะเห็นลักษณะของแก๊ง pocong และเราไม่กลัว

ไม่เชื่อ ท้าทายเขา "หลักฐานอะไรถ้าคุณไม่กลัว?"
ถิ่นที่อยู่ได้หันร่างกายอย่างมั่นคงและพลเมืองกล่าวว่
ก็ยังอดทนได้ทันที เพราะประชาชนได้เปลี่ยนเป็ที่ รับ.