ROBO Life story #02 เธอผู้เป็นที่รัก “ความคิดและข้อความ”
Ep.02 พูดถึงบุคคลที่ไม่ได้กล่าวถึงในเรื่องร่าวที่ผ่านมาอาจจะดูไม่ได้มีอะไรมากมาย หรือเนื้อหาถ่อยคำที่ดี แต่เป็นการบอกความในใจของผู้หญิงคนหนึ่ง ที่เขานั้นไม่รู้เลยว่า แบงค์นั้นจะเป็นยังไง สบายดีไม กินอะไรหรือยัง ได้นอนบ้างหรือป่าว
เขาค่อยเป็นห่วงอยู่ห่างๆ แต่ผมกลับมองไม่เห็น มองข้ามไป ทั้งๆที่เขานั้น ไม่เคยที่จะหายไปไหนเกินความรู้สึกคิดถึงให้สัมผัสได้ด้วยซ้ำ
• และในวันนั้นที่ผมได้น้องมองพื้นดิน แต่กลับไม่เงยหน้ามองท้องฟ้า เลยไม่รู้ว่าก่อนเมฆมันสวยแค่ไหน แสงแดดมันอบอุ่นแค่ไหน ผมได้แต่ไขว่คว้าหาความรักที่ผมต้องการ แต่จริงๆแล้วความรักนั้นมันมีอยู่แล้ว แต่ผมมองไม่เห็น
• และในวินาทีนั้นก็มีข้อความ ข้อความหนึ่งเข้ามา พอดีแบบไม่รู้ตัวไม่ได้คิดเลยว่าทำเห็น และไม่คิดเลยว่าจะเข้ามาในช่วงเวลาที่ผมตามืดบอกไปแล้ว
“ความคิดและข้อความ”
ผม : ไม่กล้าที่จะเข้าไปอ่าน
เธอ : ก็ยังคงส่งมาตลอด
ผม : (ถึงแม้ผมจะไม่กดอ่านให้เธอรู้แต่ผมก็ได้รู้ว่าเธอนั้นส่งมาว่าอะไร ดูเหมือนว่าเธอนั้นจะทุกข์ใจไปกว่า)
เธอ : (ก็ยังคงส่งมาเรื่อยๆ)
• ในขณะนั้นน้ำตาผมได้ไล่ออกมาโดยที่ไม่รู้ตัวพร้อมกับเสียงรถที่ขับผ่านไปมา และสายลมที่เข้ามาปะทะใบหน้าที่มันได้เปียกปอนได้ด้วยน้ำตา รู้สึกถึงความเย็นแบบเบาๆได้ที่แก้มของผม
ผมเลยตัดสินใจเข้าไปอ่านแล้วได้แค่ตอบเธอไปว่า “ผมสบายดีไม่ต้องเป็นห่วง” แล้วหลังจากนั้นเธอก็โทรมา ผมรับสายแล้วไม่อยากให้เธอรู้ว่าผมร้องไห้อยู่
• เป็นบทสนทนาที่เรียบง่ายแต่ผมรู้สึกได้ว่าทุกอย่างรอบๆตัวเหมือนจะช้าลงจมผมรู้สึกได้ เราต่างสื่อสารกันไปมาจนจบจะวางสาย เธอได้พูดออกมาว่า “แม่เป็นห่วงแบงค์นะลูกดูแลตัวเองให้มากๆนะ”
ปะโยคที่รู้ได้เลยว่าเธอเป็นห่วงเรามากแค่ไหน
เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ และสิ่งที่เป็นกำลังใจให้เราอยู่เสมอนั้นคือครอบครัว ที่เราไม่เคยมอง หรือเลือกที่จะมองข้ามความรู้สึกนั้นไป “รักที่ตามหานั้นไม่มีอะไรดีไปกว่ารักที่มีมาให้ตั้งแต่เรากำเนิดจนเกิดมาโตเป็นผู้ใหญ่ ถึงจะไม่ได้มีอะไรดีพร้อมหรือร่ำรวยเงินทองอย่างคนอื่นๆ แต่ที่บ้านผมนั้นมี ครอบครัวที่อบอุ่น พ่อ แม่ พี่ชาย พี่สใภ้ และหลานสองคน และสัตว์เลี้ยงอีกสองตัว (สุนัข)
หากใครท้อใจหรือเป็นแบบแบงค์ในตอนนี้ก็แชร์ประสบการณ์นี้ได้เผื่อว่า ในตอนที่คุณกำลังอ่าน คุณอาจจะมีข้อความจากคนที่คุณรักเข้ามาในระหว่างนั้นก็ได้
Opportunities come infrequently. When it rains gold, put out the bucket, not the thimble
เป็นบทความที่อ่านแล้วกินใจมากเลยค่ะ😊
ขอบคุณมากครับ ทำให้นึกถึงตอนที่เรานั้นยังเป็นเด็ก☺️☺️
☺