ความรักที่ไม่ได้เกิดจากคนสองคน
สวัสดีเพื่อนๆทุกคนค่ะ
วันนี้แนนจะมาเล่าประสบการณ์ความรักที่แสนจะเจ็บปวดของแนนให้ฟังค่ะ.
เรื่องมันก็อยู่ว่า....แนนกับอดีตแฟนเนี้ยคบกันมาจะ 5 ปีละ ซึ่งเราคบกันตอนนั้นแนนอยู่มหาลัยปี1 ส่วนเขาอยู่ปี2 เราเจอกันโดยบังเอิญค่ะ ซึ่งตอนนั้นเขาเป็นนักกีฬาวอลเลย์บอลของมหาลัยส่วนเราก็เข้ามหาลัยโดนโควต้ากีฬาวอลเลย์บอล พร้องมหาลัยเปิดเราก็ได้เจอกันในสนามวอลเลย์บอลค่ะ ซึ่งตอนนั้นเราต่างมีแฟนอยู่แล้วทั้งคู่พอผ่านไปสักพักเราก็เริ่มจะโสด55555 แล้วมีรุ่นพี่ในชมรมคนนึงแนะนำให้รู้จักเพราะเราซ้อมอยู่ด้วยกันก็จริงแต่เราไม่เคยรู้จักกัน
เวลาก็ดำเนินของมันไปเรื่อยๆ จนเราสองคนได้มาคบกัน ตอนนั้นที่คบกันมันไปได้ไม่ค่อยสวยนัก เพราะเขาเป็นคนเจ้าชู้แล้วทุกคนก็จะเตือนๆ ว่าอย่างนั้นอย่างนี้บ้างแต่เราไม่ฟัง ฟังบ้างแต่ก็เรียกว่าไม่ฟังจะดีกว่า55555 พอเราคบกันได้สามเดือนเราก็ได้ย้ายมาอยู่หอด้วยกัน ซึ่งตอนนั้นคนในชมรมวอลเลย์บอลไม่รู้ เราสองคนก็คบกันแบบไม่ค่อยจะเปิดเผยกันเท่าไหร่ เพราะโค้ชไม่อยากให้คนในชมรมคบกัน ซึ่งตอนนั้นเป็นเรื่องใหญ่มากตอนที่โค้ชรู้ เราทั้งคู่ต้องออกจากชมรมหนึ่งคน ซึ่งแนนเองเป็นคนออกมาเพราะว่าแนนเล่นไม่ค่อยเก่งแต่พี่เขาเล่นเก่ง 5555555 ตรรกะบ้าๆ
พอผ่านไปหนึ่งปีทุกอย่างเริ่มโอเค เขาก็เริ่มพาเราไปเที่ยวบ้าน ไปหาพ่อหาแม่ ซึ่งที่บ้านเขาก็โอเคกับเรานะ ไปมาหาสู่กันเป็นประจำ ระหว่างทางก็จะมีแวะข้างทางบ้าง5555 ทั้งคู่อ่ะ แต่เราจะบ่อยนิดนึงงงอิอิ แต่ก็แค่นอกใจนะไม่เคยนอกกายแม้แต่ครั้งเดียว เวลาก็เดินไปเรื่อยๆ จนจะเข้าปีที่สอง
ก้าวเข้าสู่ปีที่สองของเราสองคนตอนนี้ทุกอย่างโอเคมากกกกกกกกนะ จนทุกคนหมั่นไส้เราอ่ะเอาจริง! รักกันมากกกไปนู้นไปนี้ ทำนู้นทำนี้ ช่วงเวลาดีๆมีเยอะมากๆๆๆ จนเวลาผ่านไปอีกอย่างรวดเร็ว
พอเข้าปีที่สามก็เริ่มมีระหองระแหงกันบ้างเล็กน้อยเพราะเขาต้องออกไปทดลองสอนบ้าง ส่วนเราก็มีปัญหากับทางบ้าน ทางบ้านมีปัญหาทางการเงินขัดข้องเลยทำให้เราตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัยแล้วหางานทำค่ะ ซึ่งตอนนั้นเราท้อบ้างจนคิดอะไรฟุ้งซ่านไปหมดแต่ก็มีเขานี่แหละค่อยช่วยเหลือ ให้กำลังใจเรา อยู่ข้างเราโดยที่ไม่คิดไปไหน ในส่วนของตรงนี้เราต้องขอบคุณเขามากๆ ค่ะ พอแนนมีงานทำเป็นหลักเป็นแหล่งตอนนี้ที่บ้านก็โอเคขึ้นมากแล้วค่ะ
พอเข้าปีที่สี่เราสองคนก็เริ่มเก็บเงินหวังว่าอนาคตข้างหน้ามันจะไปได้สวยค่ะ
มาจะเข้าปีที่ห้าละ เขาเรียนจบอย่างเป็นทางการเรียบร้อยแล้ว เขาก้าวเข้าสู่วัยทำงานอย่างเต็มตัว ส่วนเรามีประสบการณ์การทำงานมาละหนึ่งปีเต็มๆ เราก็จะมีแนะนำบ้าง อัไรที่เราผ่านมาก่อนเขาเราก็จะบอกเขาว่าต่อไปนี้เขาต้องเจอกับอะไรบ้าง ซึ่งงานที่เขาทำอ่ะ เป็นงานที่ทางบ้านเขาเลือกให้ โดยการที่กลับไปสอนโรงเรียนแถวบ้านอะค่ะ ซึ่งบอกตามตรงนะคะ เงินเดือนยังไม่ครึ่งหมื่นเลยค่ะ แนนพยายามบอกเขาว่างานที่โรงเรียนแถวเชียงใหม่มีเยอะแยะเงินดีด้วย เพราะเขาสามารถเข้าสอนได้เลยโดยไม่ต้องสอบแข่งกับคนอื่น เพราะเขามีโค้ชคอยหนุนหลังอยู่เเล้ว แต่เขาไม่ได้เชื่อฉัน เขาเชื่อแม่ของเขา แล้วตอนนี้เราสองคนห่างกัน แถมพอเรียนจบแม่ของเขากีดกันเราไม่ให้เราสองคนมาเจอกันค่ะ ไม่ทราบเหตุผลว่าเพราะอะไร เพราะก่อนหน้านั้นเขาไม่มีท่าทีว่าจะไม่ชอบฉันเลย แต่พอลูกตัวเองได้กลับไปอยู่ที่บ้านก็เหมือนกับเขาหวงลูก ไม่ให้ลูกมีแฟน อะไรประมาณนี้ค่ะ
แนนเลยตัดสินใจถ้าทางบ้านเขากีดกันขนาดนี้แนนของเดินออกมาตั้งหลักให้ตัวเองก่อนค่ะ ถึงแม้เราจะคุยกันทุกวันแต่ก็คุยแบบหลบๆ ซ่อนๆ ซึ่งเป็นอะไรที่อึดอัดมาก ตอนนี้ยอมรับแนนเสียใจมากค่ะ ยังไม่รู้ว่าตอนนี้จะเดินไปทางไหน หรือเริ่มทำอะไรเลยค่ะ เสียหลักอย่างเเรงค่ะ
สุดท้ายนี้นะคะแนนก็อยากจะบอกกับทุกคนว่า ความรักที่มันเกิดขึ้นมาแล้วสำหรับแนนมันสวยงามเสมอค่ะ ไม่มีใครถูกใครผิดหรอกค่ะ แค่เราอย่าลืมเผื่อใจไว้ก็เท่านั้นเองค่ะ ขอบคุณค่ะ
Thanks.
