เมื่อฉันเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

สวัสดีค่ะ ด๋าเองค่ะ
วันนี้พอดีไปเห็นรูปตัวเองตอนกำลังจะเข้าวัยรุ่น เลยเอามาเทียบกับรูปปัจจุบัน พบว่าทุกสิ่งทุกอย่างช่างแตกต่างราวกับเป็นคนละคน เลยนึกเรื่องที่จะเล่าได้ค่ะ
ตอนเด็ก ๆ ด๋าไม่ค่อยมีความสุข ทั้ง ๆ ที่เป็นลูกคนสุดท้อง ในจำนวนพี่น้อง 4 คน ชายชายหญิงหญิง พวกเราเป็นลูกคนจีนแท้ ๆ ไม่มีเชื้อไทยปนเลยสักนิดเดียวค่ะ ลูกคนสุดท้องคนนี้ก็ไม่ได้ถูกพ่อแม่โอ๋เอาใจอะไร ครอบครัวของเราก็ไม่ได้ร่ำรวย แค่พออยู่พอกิน เสื้อผ้าต้องไล่จากพี่ชายคนโตส่งมอบต่อลงมาที่น้องทีละคน ๆ จนตกมาถึงด๋า ทุกวันนี้ยังจำชุดนั้นได้อยู่เลยค่ะ เสื้อยืดคอกลมแขนสั้นสีขาวมอ ๆ เข้าชุดกับกางเกงขาสั้น ลายอุลตร้าแมนทาโร่ 😄
ด๋าเป็นเด็กดื้อเงียบและมีความคิดเป็นของตัวเองมาก ชนิดที่ว่าเวลาใครสั่งให้ทำอะไร ก็จะนึกแย้งตลอดว่า ทำไมต้องทำแบบนั้น ในเมื่อทำอีกวิธีก็ได้ ยกตัวอย่างเช่น ถูกพ่อบังคับให้กินปลาจะได้ฉลาด ๆ ก็จะแอนตี้ว่าจะฉลาดได้ยังไงถ้ายอมให้ตัวเองถูกบังคับได้ หรือเช่น แม่บอกว่าเวลาฝนตกให้วิ่งเร็ว ๆ มาหลบฝนจะได้ไม่เป็นหวัด ก็จะนึกแย้งว่า วิ่ง ๆ แล้วถ้าหกล้มยิ่งแย่กว่า ก็เลยจะค่อย ๆ เดิน 😄 เป็นเด็กค่อนข้างเงียบขรึมและไม่ค่อยพูด หน้าบึ้งตึงเกือบจะตลอดเวลา