Diajar liwat pare di ladang

Sunda

Gampil kanggo urang ngomong nanging terbenturlah urang wanci milampah na. Pikirkeun ngeunaan panghasilan leuwih tiheula,saterusna mikir eta henteu kapake,ieu pisan esensi ti Tafakkur sorangan. Urang henteu ngan dibere nyaho kanggo ngalakukeun nanging oge mengevaluasi naon anu atos dipigawe. Ieu kanggo nangtoskeun apakah urang langkung sepuh,mending,langkung bijak sarta rempan. sajaba ti eta,seueur pangalaman hirup atos dirasakeun sarta disaksikeun. Kaasup dina ngabereskeun sagala rupa masalah dina kahirupan,anu terkadang rumit,abot sarta kompleks. Oge ngaronjatkeun kauninga ageman,anu sakedahna midamel dirina langkung caket kalawan Rabbi. Nanging henteu sakedik ti urang anu teu malire diri urang sacara rohani dina hartos yen urang henteu nerapkeun pituduh tasawuf dina artian tacan sanggem atawa saleresna aya anu percanten yen tasawuf eta aya.

Lihatlah pare di ladang,beuki eusina beuki menunduk manehna. Mugi-mugi urang henteu barobah kaayaan haturan ti diri urang anu beuki sepuh sarta beuki memburuk sarta langkung awon,henteu kapikirkeun. Dua eta ngan dipigawe minangka simbol kanggo riya. ieu picilakaeun pisan margi sumawonten sajumlah alit kebaikan anu atos ical atawa terhapus dina catetan merlukeun kewaspadaan margi tiasa janten derma dekadeu kaliwat tiasa ngiles. samentara laku-lampah beuki tipoleset ti jalan anu atos ditetepkeun Pangeran,sanes perkawis anu matak hanjelu. Suap nyaeta perkawis dawam. Ambek serampangan kalawan batur oge henteu robih,kawas lamun-olah batur henteu tiasa ngabales. Sedengkeun batur langkung sabar nyanghareupan sepuh maranehanana. Tah,naon da anu sombongkan dugi urang tak ngajenan maranehanana? Wanci alit saha da anu ngamandian urang sarta sajabana.

Albanian

Është e lehtë për ne të themi, por ajo përplaset kur bëjmë atë. Mendoni për të ardhurat e para, atëherë mendoni se është e padobishme, ky është thelbi i Tafakkur vetë. Jo vetëm që na është thënë të bëjmë, por edhe të vlerësojmë se çfarë është bërë. Kjo është për të siguruar që ne jemi më të vjetër, më të mirë, më të mençur dhe më të frikësuar. Përveç kësaj, shumë përvoja jetësore janë ndjerë dhe dëshmuar. Të përfshira në zgjidhjen e problemeve të ndryshme në jetë, të cilat ndonjëherë janë të komplikuara, të rënda dhe komplekse. Gjithashtu rrit njohuritë fetare, të cilat duhet ta bëjnë veten më afër Rabit. Por jo pak prej nesh e neglizhojmë veten shpirtërisht në kuptimin që ne nuk e zbatojmë sufizmin në kuptimin që nuk është i aftë ose me të vërtetë ka nga ata që besojnë se ekziston sufizmi.

Shikoni orizin në fusha, aq më shumë përmban aq më shumë që bie poshtë. Le të mos bëhemi pjesë e vetes që po bëhet më e vjetër dhe po bëhet gjithnjë e më e keqe, e paimagjinueshme. Lutja është bërë vetëm si një simbol për Riya. kjo është shumë e rrezikshme, sepse edhe një sasi e vogël e të mirës që ka humbur ose fshirë në procesverbal kërkon vigjilencë, sepse mund të jetë bamirësi disa dekada më parë mund të zhduket. ndërsa sjellja rrëshqet gjithnjë nga rruga që Perëndia ka vendosur, nuk është gjë e trishtueshme. Rryshfetet janë normale. Edhe zemërimi i rastësishëm me njerëzit e tjerë nuk ndryshon, sikur dikush tjetër të mos mund të përgjigjet. Ndërsa të tjerët janë më të durueshëm me prindërit e tyre. E pra, çfarë është arrogant deri sa ne nuk i respektojmë ato? Si një fëmijë, i cili na bie dhe kështu me radhë.

Source: https://handokoaji.wordpress.com/2014/06/09/panen-padi-2/