Witaj,

od jakiegoś czasu jestem terapeutą zajęciowym choć oficjalnie dyplom otrzymam w przyszłym roku. Powiedz mi czemu przepisałaś wykład w ciemno nie odnosząc się tak naprawdę do wielu aspektów tak by młode mamy miały szersze spektrum całości. Dlaczego nie mówisz o indywidualności rozwojowej oraz o tym że np dzieci które są wcześniakami często dopiero później odkrywają świat. Czemu zapominasz o noworodkach, które spędzają czas w szpitalu na diagnostyce i przez środowisko w jakim są nie mają jak się rozwijać prawidłowo. Kolejna nieścisłość dlaczego mówisz o tym że jako Terapeuta Zajęciowy się wypowiadasz? Terapeuci zajęciowi nie diagnozują niemowląt; od tego są lekarze, neurolodzy, rehabilitanci, oligofrenopedagodzy. My jesteśmy w takich przypadkach tylko wsparciem i to też nie zawsze. Bo nie wiem czy wiesz ale proces terapii zajęciowej można wprowadzić u dziecka dopiero w momencie kiedy postawiono wstępną diagnozę oraz kiedy dziecko jest na etapie 2,5-3 lat. Wcześniej prowadzona jest terapia behawioralna z psychologiem, pedagogiem, terapeutą sensorycznym i logopedą. My jako terapeuci z całą naszą wiedzą nie powinniśmy wystawiać opinii , orzekać czy snuć domysłów jakie jest dziecko a tym bardziej nakręcać środowiska: "jeżeli twoje dziecko nie chwyta w tym a tym miesiącu to jest niepełnosprawne"
jest to bzdurą i przez takie rzeczy młoda Mama doszukuje się chorób, nieprawidłowości oraz upośledza swoje dziecko. Inaczej będzie z dziećmi z widocznymi wadami np. genetycznymi lub z rodzin o obniżonym ilorazie inteligencji, gdzie z góry jest wiadome że dziecko będzie się inaczej rozwijać. Tylko że ty o tym nie wspomniałaś a co za tym idzie wprowadzasz czytelników w błąd lub pokazujesz im tylko swoją rację.