Krótki raport z naukowego frontu

Jakiś czas temu wizytowałem Wrocław, by wziąć udział w dwóch wydarzeniach solidnie pobudzających szare komórki do bardziej wytężonej niż zwykle pracy.

W ramach 17. edycji międzynarodowej konferencji pod nazwą Politics and Society in Central and Eastern Europe w środę 4 grudnia w Instytucie Politologii Uniwersytetu Wrocławskiego zorganizowano przedsięwzięcie naukowe pt. Current political thinking in Central and Eastern Europe.

Na zaproszenie organizatorów (tu szczególne podziękowania należą się dr. Pawłowi Nowakowskiemu), miałem przyjemność zainaugurować konferencję, wygłaszając Keynote Speech zatytułowany Methodological approaches, cognitive biases and different moralities in political studiem.

Starałem się zwrócić uwagę zebranych i uczestników sympozjum na czynniki (biologiczne, psychologiczne i ideologiczne), które w istotny sposób wpływają na analizy politologiczne dokonywane w ramach nauk o polityce, przestrzegając ich przed ideologizowaniem badań oraz przed niekoniecznie uprawnionym na gruncie nauk społecznych „kopiowaniem” metod nauk przyrodniczych do badania fenomenów politycznych.

Mam nadzieję, że moje rozważania teoretyczno-metodologiczne trafiły na podatny grunt. Z rozmów przeprowadzonych z uczestnikami w trakcie konferencji mogę wnioskować, że tak właśnie było w istocie.

Transkrypt wystąpienia można przeczytać na moim profilu na academia.edu, klikając w ten link

W kolejnym tygodniu, tj. w środę 11 grudnia, mogłem dzięki uprzejmości dr. hab. Mariusza Turowskiego poprowadzić zajęcia w ramach przedmiotu „Filozoficzne aspekty ekonomii i rynku” ze studentami III roku Filozofii na Wydziale Nauk Społecznych UWr.

Rozmawialiśmy o libertarianizmie: wyjaśniliśmy kilka podstawowych kwestii definicyjnych i pojęciowych, omówiliśmy podstawowe klasyfikacje i typologie, a następnie zagłębiliśmy się w analizę koncepcji państwa minimum Roberta Nozicka i jej przystawalności do libertarianizmu, by przejść do szczegółowego omówienia fundamentów etyki libertarianizmu (zasady samoposiadania jednostki oraz nieinicjowania agresji, w tym kluczowe w tym kontekście definiowanie agresji), przyglądając się hipotetycznym i praktycznym scenariuszom, w których ich realizacja może napotkać istotne problemy (tzw. sytuacje graniczne).

Studenci filozofii chyba mają to do siebie, że bardzo lubią dyskusje, w związku z czym spotkanie było dość żywe i owocne: nie brakowało licznych pytań oraz ciekawych i celnych komentarzy. Z pewnością były to twórczo i produktywnie spędzone 3 godziny.

Teraz czas na kolejne naukowe aktywności, w tym przede wszystkim na redakcję poprawionej i zaktualizowanej wersji doktoratu, która trafi ostatecznie do druku. A przynajmniej są na to spore szanse.

• Przy okazji zachęcam do obserwowania mojego profilu na Steemicie.