„Banalność zła” według Hannah Arendt.
Piątek, piąteczek, piątunio, czas na film! Pierwszy artykuł z cyklu "Zapomniane filmy" to "recenzja" filmu biograficznego o Hannah Arendt.
"Hannah Arendt” - to film, który przedstawia życie słynnej niemieckiej myślicielki (jednej z najbardziej wpływowych w XX wieku). Hannah Arendt była również teoretykiem polityki, filozofem i publicystyką. Z pochodzenia była Żydówką, urodzona w 1906 roku w Linden w Niemczech, zmarła w 1975 roku w Nowym Jorku. 1 Film opiera się na prawdziwych wydarzeniach z jej życiorysu, podczas gdy relacjonowała dla magazynu New Yorker izraelski proces nazistowskiego zbrodniarza Adolfa Eichmanna. Reżyserką filmu jest znana postać niemieckiej branży filmowej Margarethe von Trotta. „Hannah Arendt” to jedno z jej wielu dzieł, które powstało w 2013 roku.
Film pokazuje fakty z życia Hannah Arendt, jej procesy myślowe i to jak zrodziła się w jej głowie idea „banalności zła”. Myślicielka bardzo zaangażowała się w sprawę Eichmanna, publikowała liczne artykuły w magazynie New Yorker, a kolejne części złożyły się na książkę „Euchman w Jerozolimie” oraz „Korzenie totalitaryzmu”. Jej publikacje wzbudziły wiele kontrowersji. Najpierw kiedy pisała o Eichmannie i tłumaczyła jego ludobójstwo, tym, iż nie myślał, tylko wykonywał rozkazy. Burzono się, że Arendt chce oczyścić zabójcę z zarzutów. Następnie zarzucano jej, że tłumaczy niemców i za ich zagłady w gettach obwiniała również żydowskich przywódców. Wiele osób odwróciło się od niej i uznało, że nienawidzi swojego narodu. Myślicielka chciała tylko sprawdzić skąd rodzi się zło w ludziach i co jest tego przyczyną. Doszła do wniosku, że zło nie bierze się ze złej duszy czy umysłu, tylko z bezmyślności. Głosiła, że człowiek, który przestaje myśleć odrzuca moralność i nie poczuwa się do odpowiedzialności, dlatego może na przykład zabijać ludzi. Jej teoria wywołała wiele szumu i niektórzy niewątpliwie jej zaprzeczali. Nie wyobrażali sobie jak można tłumaczyć największą tragedię po prostu bezmyślnością.
Dzieło jest pełne dyskusji filozoficznych i rozważań nad naturą ludzkiego postrzegania. Całą historię przeżywamy razem z główną bohaterką filmu. To wszystko dzięki wspaniałej grze aktorskiej Barbary Sukowej. Aktorka dostała wiele pochwał w mediach The Hollywood Reporter napisał: "Barbara Sukowa wspaniale pokazała życie i twórczość wielkiej filozofki". Gra aktorki była bardzo ważna, gdyż mogła nam pokazać jaka była Hannah Arendt. Nie tylko nie dała się złamać i ugiąć pod presją publicznej krytyki, ale też nigdy nie przestała dążyć do zrozumienia prawdy.
„Hanna Arendt” po premierze dostała same pozytywne recenzje: "Najlepszy film jaki kiedykolwiek powstał o życiu pisarza! Tytan niemieckiego kina, Margarethe von Trotta, wspaniale pokazała żydowsko - niemieckie kwestie historyczne i polityczne. Gra Barbary Sukowej czyni z Arendt, wyprzedzającej swoje czasy, postać mocarną."- napisał Filmmaker Magazine. Według mnie to film godny polecenia ze względu na to, iż warto pamiętać o takich osobach jak Hannah Arendt. Powinniśmy uczyć się od nich wytrwałości w dążeniu do spełnienia własnych marzeń i tak jak Hannah, nigdy się nie poddawać.
A Wy co myślicie o Hannah i o jej teorii “banalności zła”? Oglądaliście ten film?
Miłego piąteczku!!!
Nie oglądałem tego filmu, ale mnie bardzo zainteresowałaś swoim postem. Gdy czytałem o teorii tej myślicielki na temat zła to przypomniał mi się pewien eksperyment: https://pl.wikipedia.org/wiki/Eksperyment_Milgrama.
Może rzeczywiście tyle zła na świecie jest z powodu bezmyślności ludzi...
Rzeczywiście wnioski z tego eksperymentu pokrywają się z tym, co mówiła Hannah. Według mnie jednak nie można całego zła zganiać na bezmyślność, bo przecież to, że nie wpadli na to, żeby zrezygnować z eksperymentu wcześniej,nie usprawiedliwiałoby ich gdyby na przykład zabili "ucznia". Dzięki za linka, bardzo mi miło, że moje wypociny kogoś zainteresowały :)
Są też takie jednostki, które są "źródłem zła". To oni wydają rozkazy doskonale zdając sobie sprawę z konsekwencji.
Twój post jest świetny! Jestem bardzo ciekaw jaki film polecisz za tydzień. Mimo iż oglądałem i bardzo dużo filmów i uwielbiam kino, to coś czuję, że będziesz opisywać ciekawe produkcje, o których nie słyszałem. Powyższy post jest tego przykładem :)
Jasne nie zapominajmy o tych z deficytem psychicznym. Na szczęście <albo i nieszczęście> jest ich ok.1% na świecie i według mnie ci bez deficytów, czyli 99% są nad nimi górą, co zresztą potwierdza historia.
Dziękuję bardzo mi miło to czytać, mam nadzieję, że jeszcze nie raz Cię zaskoczę hehe pozdrawiam :)