ခ်မ္းသာသူ ႏွင့္ ဆင္းရဲသူ
(ကြ်န္ေတာ္အတြက္ စာတေစာင္) တစ္ေန႔ စာပို႔သမားတစ္ေယာက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာကိုလာခဲ့ပါတယ္ သူကကြ်န္ေတာ္ကို ကြ်န္ေတာ္သားဆီကေန စာတစ္ေစာင္ကိုေပးခဲ့ပါတယ္ မေပးခင္ပထမဆုံးေတာ့ စာပို႔သမားေမးခဲ့တာေပါ့ ခင္ဗ်ာ ဒီရြာက အမ္ဒမွန္ လားေပါ့ေနာ္? ဟုတ္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္ အမ္ဒမွန္ပါ ခင္ဗ်ာအတြက္ စာတစ္ေစာင္ပါလာတယ္ဗ်ာ စာပို႔သမားက စာအိပ္ေလးကိုဖတ္ႀကည့္လိုက္ပါေသးတယ္ မင္တ ရြာက အမ္ဒမွန္ေပါ့ ကြ်န္ေတာ္ကလည္းဘဲ ဟုတ္ပါတယ္ ေအးဒါ ကြ်န္ေတာ္တြက္ျဖစ္မွာပါ ဒါနဲ႔ကြ်န္ေတာ္ ေမးလိုက္ပါတယ္ ဒါက ဘယ္သူဆီက ပို႔လိုက္တာေလေပါ့ ေအးဒီ စာပို႔သမားက ေနာက္ထပ္ စာအိပ္ကိုျပန္ႀကည့္ျပီးေတာ့ ရွဳ႔လ္ ဆီကပါ ဆိုျပီးသူျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္ ဒါနဲ႔ သူက ကြ်န္ေတာ္ကို ေအးဒီစာအိပ္ေလးကိုေပးျပီးေတာ့ ထြက္သြားပါတယ္ မားသ မားသ ဆိုျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္မိန္းမကိုလွန္းေခၚလိုက္ပါတယ္ မိန္းမရယ္ ဒီကိုခဏလာအုံး...
ငါတို႔ကို ငါတို႔သား ရွဳ႔လ္ ဆီကေနစာတစ္ေစာင္ပို႔လိုက္တာတဲ့ ကြ်န္ေတာ္မိန္းမ မာသ ထြက္လာျပီးေတာ့ စာအိပ္ေလးကို လာႀကည့္လာပါတယ္ သူမက အရမ္းစိတ္ေတြလႈပ္ရွားသြားျပီးေတာ့ျပင္ စိုးရိမ္ေနပါေသးတယ္ ငါတို႔သား ရွဳ႔လ္ ဆီကစာလား? သူကေယာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေနေကာင္းရဲ႔လား ေယာက်္ားရယ္? ငါ ရြာမွာရွိတဲ့ေက်ာင္းဆရာဆီသြားျပီးျပလိုက္မယ္ သူကသာ ဒီစာပိုဖတ္ေပးႏိုင္မွာ ဆိုျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္မိန္းမကိုေျပာခဲ့ပါတဟ္. ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္က ဒီမွာ စာသင္ဖို႔အတြက္ေက်ာင္းေတြမရွိခဲ့ပါဘူး ဒါေျကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ဖတ္လည့္မဖတ္တတ္ဘူး ေရးလည့္မေရးတတ္ဘူးေပါ့ ကြ်န္ေတာ္ေနတာကေတာ့ ရြာငယ္လည္းတစ္ရြာမွာ ေနထိုင္တာပါ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာေတာ့ လယ္ယာေတြနဲ႔သာ လုပ္ကိုက္စားေသာက္ႀကပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႔ တစ္ဦးတည္းေသာ သားေလး ရွဳ႔လ္ ငေတာ့ လြန္ခဲ့တည္း ႏွစ္ နွစ္ေက်ာ္ေလာင္က ရြာကေနထြက္သြားခဲ့တာပါ ေနာက္ျပီးကြ်န္မွာတိုမွာ သမီး သုံးေယာက္ရွိပါေသးတယ္ သူတို႔ေတြကေတာ့ အကုန္ အိမ္ေထာင္က်သြားႀကပီေပါ့ ရွဳလ္ ကေတာ့ ႏိူင္ငံျခားမွာေနျပီး ေငြေတြစုေဆာင္ေနတာေပါ့ မာသ ေက်ာင္းဆရာျပန္လာေနျပီးဟာ သူအနီးနားမွလဲ့ လူေတြကအမ်ားႀကီးပါလာတာ သူတိုေတြကေလးဘဲ ငါတို႔သတင္းအေျခေနကို သိခ်င္ႀကလိမ့္မယ္ ဒါနဲ႔ ေက်ာင္းဆရာကေတာ့ စာအိပ္ေလးကိုအသာယူျပီး စာအိပ္ကို ဖြင့္လိုက္ပါတယ္တဲ့
အပိုင္းဆက္ေမွ်ာ္
written by nyinyi