သူတစ္ပါးအား အလင္းျပသူ၏ တန္ျပန္အက်ိဳး
သူတစ္ပါးအား အလင္းျပသူ၏ တန္ျပန္အက်ိဳး
🌔🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌔
ဗုဒၶဘုရား႐ွင္လက္ထက္က သာ၀တၳိျပည္႐ွိ အနာထပိဏ္သူေဌးႀကီးထံတြင္ ေရခပ္ေရသယ္ အိမ္ကြၽန္ေပါင္း ၉၉ ေယာက္႐ွိ၏။ ၎တို႔သည္ အမ်ိဳးအႏြယ္စုအားျဖင့္ သီးသန္႔ေနၾက၏။
တစ္ေန႔တြင္ ၉၉ ေယာက္ေသာ မိသားစုထဲမွ ကြၽန္အမ်ိဳးသမီးကေလးတစ္ဦး ေမြးဖြား၏။ မိသားစုမ်ားမွာ တအံ့တၾသ လာေရာက္ၾကည့္႐ွဴၾက၏။ အေၾကာင္းမွာ ၉၉ ေယာက္ေသာ ဦးေရသည္ ယေန႔ ၁၀၀ ျပည့္သူဆိုၿပီး အထူးအဆန္း လာၾကည့္ၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။
တို႔အမ်ိဳးစု တစ္ရာျပည့္ေလၿပီးဟူေသာ အာေမဍိတ္သံနဲ႔အတူ "ပုဏၰိကာ ..ပုဏၰိကာ " ဟူေသာ အသံေတြ ထြက္ဆူၾကသျဖင့္ သမီးငယ္အမည္ကို "ပုဏၰိကာ "ဟု ေခၚဆိုၾကေလသည္။ ျမန္မာလိုအားျဖင့္ ျပည့္သြားျခင္း , လိုေနသည္ကို ျဖည့္လိုက္ျခင္းဟု အဓိပၸါယ္ပင္။
ပုဏၰိကာ အရြယ္ေရာက္ေသာအခါ မိဘမ်ားအတိုင္း အနာထပိဏ္ သူေ႒းအိမ္တြင္ ေရခပ္ေရသယ္ အလုပ္ လုပ္ရ၏။ အနာထပိဏ္ သူေ႒းအိမ္တြင္ ကြၽန္လုပ္ရျခင္းသည္ ပုဏၰိကာအဖို့ ပို၍ကံေကာင္း၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အရိယာသူေတာ္စင္မ်ား အျမဲတမ္း၀င္ထြက္ သြားလာေနေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။
ဤသို႔ ေရခပ္ ေရသယ္လုပ္ရင္းျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္မ်ားအား လိုက္နာက်င့္သံုး၏။ အလုပ္တစ္ဖက္ႏွင့္ပင္ ေသာတာပန္တည္သြားေလ၏။ အလုပ္မအား၍ တရားအားမထုတ္ႏိူင္သူမ်ားအတြက္ ပုဏၰိကာမေလးကို အားက်အတုယူသင့္ေပသည္။
တစ္ေန႔တြင္ ပုဏၰိကာသည္ ေဆာင္းတြင္း နံနက္ခင္း၌ ျမစ္ဆိပ္သြားၿပီး ေရခပ္၏။ ျမစ္ဆိပ္ေရာက္လ်ွင္ ပုဏၰားတစ္ဦးေရခ်ိဳးေနသည္ကို ေတြ႔ေလသည္။ ေဆာင္းတြင္းကလည္းျဖစ္၊ ျမစ္ေရကလည္း ေအး၏။ ပုဏၰိကာ၏ ေမး႐ိုက္သံလည္း ၾကားေနရ၏။
ဤအခ်င္းအရာကို ေတြ႔ေသာ ပုဏၰိကာသည္ အံျသသြားၿပီး ေရခ်ိဳးေနသည့္ ပုဏၰားအား
"အို...ပုဏၰား..ခ်မ္းေအးလွတဲ့ နံနက္ခင္းမွာ အဘယ္ေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးေနရသနည္း။ အကြၽန္ုပ္ကေတာ့ အနာထပိဏ္ သူေ႒းႀကီးရဲ႕ ကြၽန္တစ္ေယာက္ျဖစ္လို႔ ေရလာခပ္တာပါ။ ေရမခပ္လ်ွင္ အ႐ွင္သခင္က ေငါက္ငမ္းေျပာဆိုမွာ ေၾကာက္ရပါတယ္။ ပုဏၰားႀကီးလည္း ေၾကာက္စရာ႐ွိလို႔ ေရဆင္းခ်ိဳးေနတာလား"
ပုဏၰိကာ စကားကိုၾကားေသာအခါ ပုဏၰားႀကီးလည္း ေဒါသထြက္ၿပီး
"ဟဲ့...သူငယ္မ အသိဥာဏ္နည္းလွခ်ည္းလား၊ ပုဏၰားတို႔ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ဂိုဏ္းဆရာႀကီးျဖစ္တဲ့ ငါ့ကိုေတာင္ မသိဘူးလား။ မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ပေပ်ာက္ေအာင္ ေရခ်ိဳးျခင္း အက်င့္ျမတ္ကို က်င့္ေနတာ မွတ္ထား။
ေကာင္မေလး အကုသိုလ္ ဒုစ႐ိုက္မႈေတြဟာ တခါတည္း သန္႔႐ွင္းသြားလိမ့္မယ္။ ဘယ္သူမဆို မေကာင္းမႈ ဒုစ႐ိုက္ေတြ ကင္းေပ်ာက္ေအာင္ ဒီနည္းလမ္းကို ေကာင္းေကာင္းမွတ္ထားရမယ္။
ပုဏၰိကာက
"အို...ပုဏၰား.. ေရခ်ိဳးလ်ွင္ မေကာင္းမႈ ပေပ်ာက္သည္ဟု သင့္အား မည္သူကေျပာေလသနည္း"
ပုဏၰားလည္း ေအာင့္သက္သက္ ျဖစ္သြား၏။ အသက္ႀကီးေသာ လူတစ္ေယာက္ကို အသက္ငယ္ေသာ လူတစ္ေယာက္က ေ၀ဖန္လ်ွင္ မွားသည္ျဖစ္ေစ မွန္သည္ျဖစ္ေစ လက္ခံသူနည္းသည္မွာ ဓမၼတာပင္ျဖစ္၏။
"ေ႐ွးေ႐ွးက ဆရာ့ဆရာႀကီးမ်ား ေျပာၾကားခဲ့ေသာ အက်င့္လမ္္းဆိုတာ သင္မသိေလဘူးလား'"
ဒါဆို ပုဏၰားႀကီး ငါးတို႔ လိပ္တို႔ မိေက်ာင္းတို႔ ေရမွာေနတာမဟုတ္ဘူးလား"
"ဟုတ္ပါတယ္ ပုဏၰိကာ "
"ေသခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ ပုဏၰားႀကီး, ခဏေလး ေရခ်ိဳးရံုမ်ွျဖင့္ အကုသိုလ္ေတြ စင္ၾကယ္ၿပီး ကုသိုလ္တရားေတြ အျမဲရမည္ဆိုလ်ွင္ ေရ၌ေနေသာ ငါး လိပ္ မိေက်ာင္းေတြဟာ နတ္ျပည္ေရာက္ကုန္မွာေပါ့" ပုဏၰိကာ၏ စကားကိုၾကားၿပီး ပုဏၰားႀကီး ေတြေ၀သြား၏။
"ပုဏၰား...သူတစ္ပါးကို သတ္ျဖတ္ညႇင္းဆဲ သူသည္၎၊ လုယက္တိုက္ခိုက္ ဖ်က္စီးတတ္ေသာ သူခိုးဓားျပ လူဆိုတို့သည္၎၊ ေရခ်ိဳးလ်ွင္ အျပစ္မွ လြတ္ၾကသလား။
ေရခ်ိဳးျခင္းေကာင္းမႈေၾကာင့္ ထို သူခိုးလူဆိုးတို႔သည္ နတ္ရြာနိဗၺာန္သို႔ ေရာက္ၾကေလေရာ့သလား"
ပုဏၰိကာ၏ စကားတို႔သည္ ပုဏၰားႀကီးအတြက္ မၾကားဖူးေသာ စကားမ်ားျဖစ္သလို ေတြးၾကည့္ပါက မွန္ကန္ေန၏။
"ပုဏၰားႀကီး သင္ေျပာသည့္အတိုင္းဆို ေရဟာ မေကာင္းမႈတစ္ခုထဲကို ေမ်ာႏိူင္သည္မဟုတ္။ ေကာင္းမႈကိုလည္း ေမ်ာႏိူင္၏။ သင့္ရဲ႕လက္ကို ျမစ္ေရစီးထဲခ်ထားပါက အသင့္ရဲ႕လက္မွာအမိႈက္သ႐ိုက္ ႐ွိေနသည္ျဖစ္က ျမစ္ေရစီးသည္ မည္သည့္အရာကို ေမ်ွာယူထားေလမည္နည္း။ အကယ္၍ သင့္ရဲ့လက္မွာ အေမႊးနံ႔သာ လိမ္းျခယ္ထားသည္ျဖစ္က ျမစ္ေရက မည္သည့္အရာကို ေမ်ွာယူသြားမည္နည္း။
ပုဏၰိကာ၏ စကားမ်ားသည္ ပုဏၰားႀကီးအတြက္ အေျဖခက္ေလေသာအရာမ်ားသာ။ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈတည္းဟူေသာ အေၾကာင္းတရားတို႔ကို ေရ၌ေမ်ွာ၍မရမွန္း ပုဏၰားႀကီး မသိေခ်။
ဆင္းရဲျခင္းကို ေၾကာက္ရြံေသာ္ ေရ၌ခိုက္တုန္ေအာင္ အဆင္းရဲခံျခင္းျဖင့္ မလြတ္ေျမာက္ႏိူင္ပဲ ဆင္းရဲေစတတ္ေသာ အကုသိုလ္ကို ေ႐ွာင္ၾကဥ္ျခင္းျဖင့္သာ လြတ္ေျမာက္ႏိူင္ေပမည္။
ပုဏၰိကာ၏ စကားသံအဆံုးတြင္ ပုဏၰားႀကီးသည္ အသိဥာဏ္လင္းလက္ ေတာက္ပသြား၏။ အႏွစ္ႏွစ္ အလလက ယူလာခဲ့ေသာ အယူအမွားမ်ား အစြဲမ်ားေပ်ာက္သြားကာ
"အို.....႐ွင္မ ပုဏၰိကာ သင့္အားေက်းဇူးဆပ္လိုပါ၏။
ဤပုဆိုးကို သင့္အား ဆရာစားျပဳ၍ ေပးလွဴ ပါသည္။
လက္ခံယူပါေလာ့ ပုဏၰိကာ "
ပုဏၰားႀကီးက သူ၏ပုဆိုးကို ပုဏၰိကာထံ ေပးလွဴ ပါေသာ္လည္း ပုဏၰိကာက
"ဆင္းရဲျခင္းအေပါင္းမွ လြတ္ေျမာလိုေသာ္ ျမတ္စြာဘုရားကို ဆည္းကပ္ပါေလာ့"
"တရားကို ဆည္းကပ္ပါေလာ့"
"သံဃာကို ဆည္းကပ္ပါေလာ့"
"သီလကို တည္ေဆာက္၍ တရားျမတ္ကို က်င့္သံုးအားထုတ္ပါေလာ့"
ပုဏၰားႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံ ခ်ဥ္းကပ္ရဟန္းျပဳေလသည္။ တရားအားထုတ္ရာ မၾကာမီပင္ ရဟႏၱာျဖစ္ေလသည္။ အတုယူ အားက်စရာပင္။
သူတစ္ပါးအား အလင္းျပသူသည္ တနး္ျပန္အလင္းရ႐ွိသကဲ့သို႔ ပုဏၰားႀကီးအား ကြၽန္မကေလးပုဏၰိကာက တရားေဟာလိုက္သျဖင့္ အစြဲကြၽတ္သြားၿပီးဟူေသာ သတင္းသည္ သာ၀တၳိၿမိဳ႕တြင္ ပ်ံ့ႏွံသြား၏။ ကြၽန္ပိုင္႐ွင္မ်ားသည္ ပုဏၰိကာအား ကြၽန္အျဖစ္မွ အၿပီးအပိုင္ လႊတ္ေပးလိုက္၏။
ကြၽန္အျဖစ္မွ လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရသြားေသာ ပုဏၰိကာသည္ ဘိကၡဳနီမ ေက်ာင္းသို႔သြားၿပီး ရဟန္းမအျဖစ္ ျပဳ၏။ ၀ိပႆ နာတရား အားထုတ္ရာ မၾကာမီပင္ ပုဏၰိကာ ရဟႏၱာ ေထရီမႀကီး ျဖစ္သြားေလသည္။
ဤအေၾကာင္းအရာအား ေလ့လာျခင္းျဖင့္ တစ္ပါးသူအား ေလာကီအက်ိဳး (သို႔) ေလာကုတၱရာအက်ိဳး ေဆာင္ၾကဥ္းေပးသူ, အလင္းျပေပးသူ, ဒုကၡေရာက္သူအား ေ႐ွာင္ၾကဥ္းေပးသူတို႔သည္ ေလာကနိယာမအရ တန္ျပန္အက်ိဳးမ်ား တစ္ေန႔ေန႔ တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ခံစားရည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသားလိုက္ရေပသည္။
🌱 ေမတၱာျဖင့္
Credit by.
Congratulations @moezawlay! You have completed the following achievement on Steemit and have been rewarded with new badge(s) :
Click on the badge to view your Board of Honor.
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPCongratulations @moezawlay! You received a personal award!
You can view your badges on your Steem Board and compare to others on the Steem Ranking
Do not miss the last post from @steemitboard:
Vote for @Steemitboard as a witness to get one more award and increased upvotes!