ဒိုင္ယာရီ ၄

in #myanmar7 years ago (edited)

ထြန္းေတာက္ပထမဆံုးေရာက္ရွိသည္က အေရွအလယ္ပိုင္းရွိ အဘူဒါဘီဆိုေတာ အာရပ္နိုင္ငံတစ္ခု၊ ေရနံေျကာင့္ ခ်မ္းသာျကြယ္ဝကာ နိုင္ငံသားအမ်ားစုမွာ ပညာတတ္မ်ားျဖစ္သည္။ထြန္းေတာက္တို့ သြားေသာ အဖြဲ႔တြင္ ျမန္မာ ၅ေယာက္ အားလံုးကအခုမွနိုင္ငံျခားသို့ စေရာက္ဖူးသူမ်ားသာျဖစ္သည္။

   စေရာက္ကာစတြင္ ထြန္းေတာက္မွာ အစဥ္မေျပ၊ အေနအထိုင္၊ အစားအေသာက္၊ အိပ္ခ်ိန္တို့ျဖစ္သည္၊ အဓိကကေတာ့ စကားေျပာျဖစ္သည္၊ ကမ႓ာသံုး ENGLISH စကား သူေျပာတာနားလည္ျပီး ကိုယ္ကျပန္ေျပာဖို့ ပါးစပ္ကမထြက္၊ ေျပာေနမက်၍ ျဖစ္မည္။

    ထို့ေျကာင့္ထြန္းေတာက္ ေတြ႔သည့္လူနွင့္စကား      

ေျပာသည္။ျကာေတာ့ COMMUNICATION မွာအစဥ္ေျပလာသည္။ ထြန္းေတာက္လုပ္ရသည္က ဟိုတယ္အိပ္ခန္းေဆာင္၏ သန့္ရွင္းမွူးတစ္ေယာက္၊ ထြန္းေတာက္အလုပ္ျကိုးစားမွုေျကာင့္ ၂နွစ္အျကာတြင္ NIGHT INCHARGE ရာထူးကိုရေသာ္လည္း လစာကေတာ့မတိုးေပ။မန္ေနဂ်ာမွ ထြန္းေတာက္ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ ကိုျကိုက္ေသာ္လည္း လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာက ေတာ့မျကိုက္၊

   ထြန္းေတာက္ကလည္းလူတစ္မ်ိုး အထက္လူျကီးကိုဖားယားျပီး ရာထူးတိုး လစာတိုးတာကိုမလိုခ်င္၊ ဒီလိုနဲ႔ ၅နွစ္ျကာသြားခဲ႔သည္၊ ရသမ်ွ လစာ အိမ္ကို ပို့လိုက္ သံုးလိုက္နွင့္စုေဆာင္းမိသည္မရွိေသး။  ၅နွစ္ေက်ာ္ေသာအခါ လူေဟာင္းမ်ားရာထူးတိုး လစာတိုးေတာ့ ထြန္းေတာက္ တစ္ေယာက္မပါေပ။ထြန္းေတာက္စိတ္ကုန္ကာ ထြက္စာတင္လိုက္သည္။ ကံေကာင္းတယ္ေျပာရမလား။ ထြန္းေတာက္ မိတ္ေဆြ၏ မန္ေနဂ်ာမွ ထြန္းေတာက္ကို အျခားအေရွ႔အလယ္ပိုင္းနိုင္ငံတစ္ခုသို့ ေခါ္ေဆာင္သြားေလေတာ့သည္။