Garip'le bir garip gün..

Arkadaşlar Merhaba
Sizleri bi kaç ay öncesine yani aktif olarak iş hayatında olduğum dönemlere götürmek istiyorum. İş yerimizin etrafında dolanan bir köpeğimiz vardı. Hani mahallenin kedisi köpeği derler ya bu da onun gibiydi. İş yerindeki maskotumuzdu diyebiliriz. Resimde gördüğünüz köpeğin ismi Garip. ismini bakışlarından aldığını söylememe gerek yok sanırım :) Kendisi esnafa ait bir köpekti. Herkes çok sever özenle bakardı, severdi. O da bakımın hakkını verip yabancı gördüğü ve tehlikeli hissettiği insanlara karşı pek ılımlı davranmaz, sürekli havlardı.

Hayvanlardaki bu vefa örneği insanı duygulandırıyor. Belki bizim lisanımızda konuşamıyorlar ama, bizim onları sahiplendiğimiz gibi, onlarında bizi sahiplenişi gözle görülür ölçüde. Zaten konuşamasalar da gözlerinden anlaşılıyor her bir düşüncesi. Ne demişler gözler kalbin aynasıdır. Bazılarıyla hiç hoşlaşmasam da hayvanları seviyorum, yakınımda olmalarını da seviyorum ama sahiplenip uzun süreli beslemek konusunda, kapalı evlere kutulara kafeslere tasmalara kalıplara sokmayı sevmiyorum. Doğal yaşamlarında çevremde olanları sevmekle yetinmek beni yeterince mutlu ediyor.

Bu resimleri çektiğim gün aniden yağmur bastırmıştı ve arkadaşlarla üşümesin diye üzerine bu örtüyü takmıştık. Böylelikle kendisi pelerinli bir süper köpek oldu bizim için. Süper kahramana benzemişti. İlk taktığımızda gayet güzel olmuştu. hatta kendisinin de iyi hissettiği halinden anlaşılıyordu. Daha sonra yağmura çıkıp ıslandığında üzerindeki bezinde ıslanıp ağırlaşmasıyla daha çok üşüdüğünü gördük, anladık. Hemen üstünden çıkarıp aldık.

Hem Garip hemde bizim için farklı bir gün olmuştu.

Okuduğunuz için teşekkürler..