အေလာင္းမင္းတရားၾကီး ဦးေအာင္ေဇယ်၏ အမူအရာ

အေလာင္းမင္းတရားၾကီး ဦးေအာင္ေဇယ်၏ အမူအရာ
🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋🎋

အေလာင္းမင္းတရားၾကီး ဦးေအာင္ေဇယ်၏ အမူအရာ အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွာ ေအာက္ပါအတုုိင္းျဖစ္ပါသည္။

၁။ စကားနည္း၍ ေျပာေသာအခါ ပီျပင္ေလးနက္ျပီးလ်ွင္ မွတ္သားဖြယ္ျဖစ္သည္။

၂။ ခန္႕ျငားေသာဣေျႏၵရွိ၍၊မ်က္ႏွာထားမဆိုုးေသာ္လည္း ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ရႊင္ျခင္းမရွိ။

၃။ အလုုပ္တစ္ခုုကိုု မလုုပ္မီစဥ္းစား၍၊ လုုပ္ေသာအခါ မေအာင္ျမင္ေသာ အလုုပ္မရွိခဲ့ေလ။

၄။ ေမာဟနည္း၍ အအိပ္အေန နည္းျပီးလွ်င္ အိပ္ေတာ့မည္ဆိုုသည္ႏွင့္ တစ္ျပဳိင္နက္ အိပ္ေပ်ာ္၍ မွန္းထားသည္ထက္္ပုုိျပီးလွ်င္ အိပ္ေပ်ာ္ေလ့မရွိတတ္။

၅။ ေၾကာက္ရြံ႕တုုန္လႈပ္ျခင္း၊ ဝမ္းနည္းျခင္း၊ ညည္းညဴျခင္းမရွိ၊ ေဝဒနာအၾကီးအက်ယ္ကပ္ေရာက္လာေသာအခါ ထြက္သက္ဝင္သက္ကိုု သံုုးသပ္လ်က္ ျငိမ္းခ်မ္းေစျပီးလ်ွင္ ဘဝကူးေတာ္မူေလ၏။

၆။ အသံုုးအစြဲ အလြန္က်စ္လစ္၏။ တစ္ေန႔သ၌ မိဖုုရားေခါင္ၾကီးသည္ ပိုုးထဘီႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားအထည္ကိုု ဆင္၍ အေဆာင္ေတာ္တြင္ ရံေရြေတာ္မ်ားႏွင့္ ေနသည္ကိုု ေတြ႕ေလရာ၊ “ေၾသာ္…ရွင္မိဖုုရားအတုုကိုု ျပည္သူျပည္သားမ်ား တုုေလလ်ွင္ ငါ့တိုုင္းျပည္သည္ မၾကာမီ မဲြေတာ့မွာပဲ” ဟုု မိန္႔ေတာ္မူဖူး၏။

၇။ အေပ်ာ္အပါးနည္း၍ အလုုပ္ႏွင့္ ေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္းကိုု အလြန္ႏွစ္သက္၏ တစ္ေန႔သ၌ မိဖုုရားေခါင္ၾကီးသည္ အေဆာင္ေတာ္တြင္ ျငိမ္းခ်မ္းသက္သာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အဆိုုေတာ္မ်ားႏွင့္ ရယ္ေမာ္ ေျပာဆိုုေနသည္ကိုု ေတြ႔ေလရာ “ေၾသာ္…ရွင္မင္းပံုုလည္း မိဖုုရားေခါင္ၾကီးျဖစ္လိုု႔၊ ဗိုုင္းဝါတိုု႔ကိုုေမ႔ျပီး အဆိုုအကႏွင့္ အညီးေျပရွာရေပေပါ့၊ ဗိုုင္းဝါကိုုမုုန္းတဲ့ မိန္းမဟာ လင္ကိုု မုုန္းျခင္းအစစ္ပဲ ရွင္မင္းပံုုေရ႕၊ သည္အတုုေတြကိုုမ်ား မႉးမတ္ကေတာ္တိုု႔ႏွင့္ ဆင္းရဲသူေတြ တုုၾကလ်ွင္ ငါ့တိုုင္းျပည္ဟာ ႏိုုင္ငံျခားကိုု အလြန္ဆက္သရေတာ့မွာေပပဲ၊ အလုုပ္မရွိေတာ့ လူေတြဟာ ပ်င္းလာတတ္တယ္၊ ပ်င္းလာတဲ့အခါ အက်ဳိးမရွိဘဲ အေညာင္းကိုုသာ ျဖစ္ေစတတ္တဲ့ ေၾကြအံပုုဆစ္တိုု႔ကိုု ေလ့လာကစားတတ္ျခင္း၊ အေပ်ာ္အပါးလိုုက္စားတတ္ျခင္းတိုု႔ ျပဳလာၾကလိုု႔ လူမ်ားဟာ ေပါ့ပ်က္လာတတ္ၾကတယ္။ အဲသည္လိုု လူေပါ့လူပ်က္မ်ား မ်ားလာလ်ွင္ တိုုင္းျပည္နိမ့္က်တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူမ်ားဟာ အလုုပ္ႏွင့္လက္ မျပတ္ရွိသင့္ပါတယ္” ဟုု မိန္႔ေတာ္မူဖူးေလ၏။

၈။ မ်က္ႏွာတံစိုုးလုုိက္ေလ့မရွိ။ တစ္ေန႔သ၌ မိဖုုရားေခါင္ၾကီးက သူ႔ေမာင္မွာ ဘာမွ် အရာအထူးမရွိပါဟုု ပူဆာေလရာ အေလာင္းမင္းတရားၾကီးလည္း ေကာင္းျပီဆိုု၍ မယ္မင္း ေမာင္ကိုု ေခၚပါဆိုုျပီးလ်ွင္ နန္းေတာ္ေအာက္၌ ေခြးေမြးေနသည္၊ ေခြးဘယ္ႏွစ္ေကာင္ေမြးသလဲ ၾကည့္ေခ်ဆိုု၍ မိဖုုရား၏ေမာင္လည္ သြားေရာက္ၾကည့္ျပီးလ်ွင္ ေခြး ငါးေကာင္ေမြးေၾကာင္းကိုု ေလ်ွာက္ထား၍၊ အထီးဘယ္ႏွစ္ေကာင္ အမဘယ္ႏွစ္ေကာင္လဲ ေမးျပန္ရာ တစ္ဖန္သြားေရာက္ၾကည့္ျပန္၍ အထီးႏွစ္ေကာင္၊ အမသံုုးေကာင္ပါဟုု ေလွ်ာက္တင္ကာ၊ ၾကံဘယ္ႏွစ္ေကာင္ စံုုသလဲ ေမးျပန္သျဖင့္ တစ္ဖန္သြားေရာက္ ၾကည့္ဦးမည္ျပဳေသာအခါ ေနပါေစေတာ့ဟုု ဆိုုလ်က္၊ ေရႊတိုုက္စိုုးကိုု ေခၚေတာ္မူျပီးလ်ွင္ နန္းေတာ္ေအာက္မွာ ေခြးေမြးေနတယ္ သြားၾကည့္ေခ်ပါဟုု ခိုုင္းလိုုက္ျပန္ရာ ေရႊတိုုက္စိုုးလည္း ပုုရပိုုက္ႏွင့္သြားေရာက္ မွတ္သားျပီးေသာ္ အထီး မည္မွ်၊ အမ မည္မ်ွ၊ မည္မ်ွ ၾကန္စံုုသည္ ၊ မည္မ်ွ ၾကန္မစံုု၊ အေမြးမည္သိုု႔ စသည္ျဖင့္ တင္ေလ်ွာက္ေလ၏။ ထိုုအခါမွ ရွင္မရဲ့ေမာင္က ေခြးငါးေကာင္ကိုု ငါးခါသြားၾကည့္ေနမည့္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူႏွင့္တန္ရာ နန္းေတာ္ထက္တြင္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းပဲ စားေသာက္ေနထိုုင္ပါေစေတာ့ဟုု အမိန္႔ေတာ္ရွိေလ၏။

ထိုု႔ျပင္ အေလာင္းမင္းတရားၾကီး၏ ေနာက္ဆံုုးမွာတမ္းတြင္….

“ စကားသာမ်ားေန၍ ငါကဲ့သိုု႔ အလုုပ္မလုုပ္လွ်င္ ငါသားေတာ္မ်ားပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ငါ့အဆက္အႏြယ္မဟုုတ္။”

“တန္ခိုုးၾကီးေသာ တိုုင္းျပည္ အမ်ဳိးသားျဖစ္ႏိုုင္ရန္ ႏိုုင္ငံျခားသိုု႔ ဆက္သြယ္ကူးလူးလမ္းေပါက္၍ တိုုင္းျပည္ထြက္ ကုုန္စည္တိုု႔ကိုု တန္ဖိုုးျမွင့္ေစျပီးလ်ွင္ အမ်ဳိးသားမ်ား ၾကြယ္ဝကံုုလံုုလ်က္ သူေဌးသူၾကြယ္တိုု႔ ေပါမ်ားေစရမည္” ဟုု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

ဤသည္တိုု႔ကိုု ေလ့လာၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ထုုိေခတ္ထုုိအခ်ိန္အခါက အေလာင္းမင္းတရားၾကီးသည္ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္တစ္ပါး၊ တိုုင္းျပည္ကိုု ေအးခ်မ္းသာယာ ကံုုလံုုၾကြယ္ဝေအာင္ အျမဲၾကံေဆာင္ေနေသာ မင္းတစ္ပါးျဖစ္သည္မွာ မလြဲဧကန္ပင္ျဖစ္သည္။

အေလာင္းမင္းတရားၾကီး ဦးေအာင္ေဇယ်- (စစ္ကိုုင္း ဦးဘိုုးသင္း) စာအုုပ္မွ ေကာက္ႏုုတ္ေဖာ္ျပပါသည္။