حافظیه. Tomb of Hafez
آرامگاه حافظ که حافظیه نام دارد نگین زیبای شهر شیراز شهرت دارد .
بنای اولیه 65 سال پس از مرگ خواجه ساخته شد.شاه عباس در زمان صفویان و نادرشاه در دوره‌ی افشاریان دستور مرمت حافظیه را دادند. مرمت بعدی در دوره‌ی زندیه انجام شد. کریم خان زند حافظیه را به شیوه‌ی زندیان بازسازی کرد. سنگ مرمری که دو غزل از حافظ به خط نستعلیق بر آن نوشته شده است و بر مزار خواجه حافظ قرار داده شده تاکنون نیز باقی است. در دوره قاجار یکی از اشخاصی که اقدام به مرمت این بنا کرد اردشیر بود.
گردشگر آمریکایی ساکن کالیفرنیا پس از دیدار از حافظیه در اوایل آذرماه ۹۶ اینگونه نوشته است: «یکی از به‌یادماندنی‌ترین جاهایی بود که در ایران دیدم. حضور این تعداد از بومیان گرداگرد آرامگاه حافظ چشمگیر و از جهات مختلف تکان‌دهنده است. واقعا زیبا است.»
گردشگر استرالیایی: «پر واضح است که این مکان برای ایرانیان بسیار خاص است. ما در شب به آنجا رفتیم. از باغ به خوبی محافظت شده و آرامش‌بخش است» (اوایل آذرماه ۹۶).
گردشگر هلندی: «آرامگاه حافظ زیبا و دیدنش خوشایند است؛ به‌خصوص زمانی که ایرانیان حافظ می‌خوانند. زمانی بگذارید و با ایرانیان صحبت کنید. آنها از این کار لذت می‌برند» (اواخر آبان ۹۶).
يكي از اشخاص محبوب و مورد قبول ايرانيان كه به هر بهانه‌اي به سراغش مي‌روند، حافظ شيرازي يا همان لسان‌الغيب است كه با ديوان اشعار و غزلياتش خود را در دل مردم ايران جاي داده و محرم اسرار آنها شده است. ديوان حافظ دومين كتاب مقدس و محبوب ايرانيان بعد از قرآن كريم است. براستي كه خواجه شمس‌الدين محمد شيرازي كه همه حافظ مي‌خوانندش در سال 726 هجري قمري در شهر شعر و ادب، سرزمين بهار نارنج چشم به جهان گشود.
