Ako ay umabot na sa punto
napalaya ko rin ang aking sarili
sa madilim na kwarto ng pangamba
na baka ako ay malaglag ng kusa

At iyon may milagrong dumating
nawala bigla ang kurot sa damdamin
ang mga araw na puno ng pangamba
ay nawala ng parang bula imba!

Kaya ako ay lubos na nagpapasalamat
sa lahat ng mga taong patuloy sumupurta
abot langit ang itong biyaya hindi kapanipaniwala
ako ay nakalaya rin sa sakripisyong ginawa!

Naway nagustuhan niyo ang aking gawang tula. Subaybayan pa ang mga kapanapanabik na mga gawa na dito lang sa steemit mailalathala. Maraming Salamat!

Previous Filipino Poetry

• Nanaginip ng Gising

Image Taken from Unsplash