Een kijkje in mijn hoofd

Mijn beste vriendin vertelt een verhaal. Ik luister aandachtig. Althans, ik ben er heilig van overtuigd dat ik aandachtig luister. Intussen bestudeer ik haar gelaatsuitdrukkingen en heb ik geen idee waar ze het over heeft. Ik kan het niet volgen. Waarom ben ik zo’n ongelooflijke teef? Luisteren nu. Ik doe ongelooflijk mijn best. Ik probeer nog harder mijn best te doen om het verhaal te volgen, om te luisteren naar wat ze zegt. Ik pers er een aanmoedigende “mhm…” uit. Zeer aanmoedigend, juist. Ik knik en ik lach. Wat ben ik een vreselijk mens.

De pillen die in de palm van mijn hand liggen zijn enorm. Grote capsules, ze ruiken eigenaardig. “Krijg je dat wel af? Je kunt ze ook oplossen in water.” Ik kijk op, haal mijn schouders op en gooi de twee capsules achter in mijn keelgat. Er gaat een koude rilling door mijn lijf wanneer de grote brokken door mijn keel glijden. Geweldig. “Twee per dag vóór de maaltijd.” Het smaakt vreselijk. De geur die uit het potje komt maakt me misselijk. “Gadverdamme,” zeg ik.

Ik zit in een kleine, veel te warme zaal. Het moet een collegezaal voorstellen. Het houten uitklapbare stoeltje waar ik op zit geeft me ondraaglijke rugpijn. Ik rek me uit. Ik strek mijn benen. Ik zit niet lekker. Ik staar naar de PowerPoint presentatie. Mijn docent ziet er knap uit vandaag. Ik moet me inhouden om te iets over te zeggen. Hou je in. Hou je in. Hou je in. Ik zeg niets.

Ik loop de stalen trap van mijn treurig uitziend studentencomplex af. Het lijkt godverdomme wel een gevangenis, maar dat geeft niet. Alhoewel het ook wel iets weg heeft van een gekkenhuis. Is er een netjes woord voor gekkenhuis? Ik weet het niet. Inrichting, of zo. Wanneer ik de straat oversteek bekruipt me een paniekerig gevoel. Heb ik mijn voordeur wel afgesloten? Ik overweeg een aantal seconden om me om te draaien maar ik doe het niet. Als ik nu terug ga kom ik te laat op mijn werk. Niets bezorgt mij meer stress dan te laat komen.

Ik zit in college en ik vind het interessant. Volgens mij gaat het over racisme. Ik staar naar mijn dIk probeer ermee te stoppen en het lukt niet. Waarom doe ik dit. Kijk naar de PowerPoint. Ik kijk geconcentreerd naar de zinnen maar ze komen niet binnen. Het hele idee komt niet binnen. Heb ik vanochtend mijn pillen wel genomen?