အရှေ့အာရှသား
အရှေ့အာရှသား
တို့တွေက အရှေ့တောင် အာရှ သားတွေပေါ့် ၊ အရှေ့ဘက်က ဆို ကိုရီယား၊ ဂျပန်၊ တရုတ် နဲ့ တခြားနိုင်ငံလေးတွေပါတယ်၊ ကြည့်လိုက်ရင် တို့တွေက ခတ်ဆင်ဆင် လေးတွေပေါ့်၊ ပုံစံတူသလို အကြင့်လေးတွေကလဲခတ်ဆင်ဆင်လေးတွေပါပဲ။
ချမ်းသာတဲ့နိုင်ငံတွေရှိသလို၊ ဆင်းရဲတဲ့နိုင်ငံတွေလဲပါတယ်။ ဆင်းရဲတာကတော့် တို့မြန်မာနိုင်ငံက ပျေးမလွတ်တာကတော့် သေချာတယ်။ တို့နိုင်ငံ ဘာလို့ဆင်းရဲတာလဲ ဆိုတာ အခြေခံ အဓိပြဿနာ က ဘာဖြစ်မလဲ။
ခေတ်အဆက်ဆက် က အုပ်ချုပ်ခဲ့တဲ့လူတွေကြောင့်လား? ဒါမှမဟုတ် အားလုံးသောပြည်သူတွေကြောင့်လား၊ တို့နိုင်ငံ က သမိုင်းကတော့် အမှန်အတိုင်းပြောရရင် သိပ်မလှဘူးပေါ့်ဗျာ။
ဒီခေတ်စကားလိုပြောရင် ဒလန်တွေက ပေါ်မှပေါ်။ အရင်ခေတ် စကားလိုဆိုရင်အလိုတော်ရိ တွေပေါ့်။ ဒါမျိုးက ကမ္ဘာကြီးမှာနေရာတိုင်းရှိပါတယ်၊ မြန်မာမှ မဟုတ်ပါဘူး။
ဒါပေမဲ့ ပညာရှိနဲ့ပညာမဲ့တော့်ကွာကြတယ်။ ပညာရှိက အတိုက်အခံအဖွဲ့ကို ပြိုင်ဖက်လို့မြင်တယ်၊ ပညာမဲ့ကတော့် ရန်သူလို့မြင်တယ်။
တို့ဆီကလူတွေက အာဏာတည်ဖို့ကိုအာရုံစိုက်ကြတယ်၊ ဒါကဖြစ်သင့်တဲ့ ကိစ္စ တခုပါ။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်လို တည်မြဲအောင်လုပ်ယူကြလဲဆိုတာတော့် မတူကြပြန်ဘူး။တချို့က အာဏာရ ပြီးသွားရင် အရသာတွေ့ပြီး ရည်ရွယ်ချက်ပျောက်သွားပြီး တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောက်ကျစ်လာကြတယ်။ အလွဲသုံးစားလုပ်ပြီး သိက္ခာနဲ့ အတ္တ လဲလိုက်ကြရော။
သိက္ခာကို တန်ဖိုးထားကြတဲ့လူက သမာဓိ ရှိအောင်ကြိုးစားကြတယ်။ အတ္တ များသွားတဲ့လူကြတော့် ဟန်ဆောင်ရတော့်တာပေါ့်၊ လူဆိုတာက ဟန်ဆောင်ရတဲ့ဘဝနနဲ့နေရရင် ဘဝဆုံး သွားပါပြီ။
ကိုယ့်ရဲ့ဘဝမှာ ဟန်ဆောင်နေရတဲ့ဘဝနဲ့မနေရအောင်ကြိုးစားနေထိုင်သွားသင့်ပါတယ်။