"ဝိဘဇၨလုပ္မိျခင္း"
"ဝိဘဇၨလုပ္မိျခင္း"
ျမတ္စြာဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးဟာ သာဝတၳိျပည္မွာ ဆြမ္းခံႀကြစဥ္ ဒိ႒ိအယူရွိတဲ့ အေစဠကႆ ဖ အမည္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္က ျမတ္စြာဘုရားကို ေမးေလ်ွာက္ပါတယ္|
၁။ခႏၶာငါးပါး ဒုကၡသစၥာတရားဟာ မိမိျပဳတာလား?
၂။ခႏၶာငါးပါး ဒုကၡသစၥာတရားဟာ သူတပါးျပဳ တာလား?
၃။ခႏၶာငါးပါး ဒုကၡသစၥာတရားဟာ မိမိ သူတပါး ႏွစ္ဦးသားေပါင္းလုပ္မိလို႔ ဒုကၡေရာက္တာပါလား?
၄။သို႔မဟုတ္ ခႏၶာငါးပါးဒုကၡသစၥာႀကီးဟာ သူ႔အလိုလို ေရာက္လာတာလား? ဆိုျပီးေတာ့ ေမးလာပါတယ္|
ျမတ္စြာဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက အေစဠကႆ ဖေမးတဲ့ေမးခြန္း ေလးခုလံုးကို ပယ္ခ်လိုက္ပါတယ္|
အေစဠကႆ ဖ မင္းေမးတဲ့ေမးခြန္း ေလးခုလံုးေႀကာင့္ ဒုကၡေရာက္တာ တခုမွမဟုတ္ဘူးေဟ့ ဆိုျပီးေျပာလိုက္ပါတယ္
က်ြန္ေတာ္တို႔ ဓမၼမိတ္ေဆြေတြေရာ ျမတ္စြာဘုရား ေျပာလိုက္ေသာ တခုမွမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ ဒီခႏၶာငါးပါးဒုကၡသစၥာႀကီးဟာ
ဘယ္သူကလုပ္လို႔ရပါသလဲ?
ဘယ္ဝါ့ေႀကာင့္ ဒုကၡရရတာပါလဲ?ဆိုတာကို အေျဖရွာႀကည့္ႀကရေအာင္ပါခင္ဗ်ာ။
က်ြန္ေတာ္ေနာက္ရက္ အေႀကာင္းညီညြတ္ခဲ့ရင္ ထပ္ျပီး တင္ပါအံုးမည္ခင္ဗ်ာ။
အာကာသသိမ္နွင့္ ဆက္စပ္၍ ေမးျမန္းထားေသာ
အရွင္ျမတ္၏ ေမးခြန္းကို ေျဖၾကားလိုက္ပါသည္ဘုရား။
=============================
ေရွးဦးစြာ ေခ်ာက္ၿမိဳ႕၊ မဟာဝိဇိတာရံု၊ ဆင္ျဖဴကြၽန္းဆရာေတာ္
ဘဒၵႏၲ ဉာဏိႏၵ(အဂၢမဟာပ႑ိတ)နိုင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယက
အဖြဲ႕ဝင္ဆရာေတာ္မေထရ္ျမတ္ ေရးသားေတာ္မူေသာ
"သိမ္ႏုတ္ သိမ္သမုတ္ နည္းမ်ိဳးစံုက်မ္းမဟာ"မွ ေကာက္နႈတ္
ေျဖၾကားပါ့မည္ဘုရား။
ျပာသာဒ္ေဆာင္၌ ဥပရိပါသာဒသိမ္ သမုတ္ပံု
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
......... ဤ၌ ျပာသာဒ္ဟူသည္ နွစ္ထပ္ သံုးထပ္ရိွေသာ
ေက်ာင္းကို ဆိုလိုေပသည္။ထိုေက်ာင္းမ်ိဳး၌ အေပၚထပ္တြင္
သမုတ္ေသာသိမ္ကို ဥပရိပါသာဒသိမ္ဟုေခၚသည္။
ထိုသို႔ ေက်ာင္းအေပၚထပ္၌ သိမ္သမုတ္ရာတြင္ နံရံကို
နိမိတ္မၾကားဘဲ နံရံအတြင္းဘက္က (၆) လက္မ,(၁)ေပ
စသည္ခြာ၍ အထက္ထပ္ၾကမ္းျပင္ေပၚ၌ ေက်ာက္နိမိတ္ကိုထား၍
သမုတ္ရေလသည္။
အကယ္၍ နံရံအတြင္း၌ သံဃာ(၂၁)ပါး မေနေလာက္လ်ွင္
ဆင္ဝင္၌ နိမိတ္တို႔ကိုထား၍လည္း သမုတ္နိုင္၏။
ယင္းသို႔ သမုတ္လ်ွင္ အထက္ထပ္၌သာ သိမ္ျဖစ္၍
ေအာက္ထပ္သို႔ သိမ္မသက္ပါ။
ထိုတြင္ နံရံေလးဘက္အတြင္း၌ နိမိတ္ထား၍ သမုတ္ရာ၌
ေအာက္သို႔ သိမ္သက္စရာမရိွဘဲ ဟင္းလင္းျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္
ေအာက္သို႔ မသက္ေရာက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ဆင္ဝင္၌ နိမိတ္ထား၍ သမုတ္ရာ၌ကား ေက်ာင္းနွင့္ဆင္ဝင္
ၾကားတြင္ရိွေသာ နံရံသည္ ေအာက္ထပ္နွင့္ဆက္ေနေသာ္လည္း
ယင္း နံရံေပၚ၌ သံဃာ(၂၁)ပါး မေနေလာက္ေသာေၾကာင့္
သိမ္မသက္ေရာက္ျခင္းျဖစ္သည္။
နံရံ၏ အထက္ပိုင္းအရပ္ကား သီမ႒ပင္ျဖစ္၏။
အကယ္၍ သိမ္သမုတ္မည့္ေနရာ ေအာက္ထပ္၌ တိုင္မ်ားရိွ၍
ထိုိတိုင္တို႔၏ အေပၚတြင္ ထုပ္,ေလွ်ာက္တင္၍ ယင္း ထုပ္,
ေလွ်ာက္တို႔နွင့္ တစ္ဆက္တည္းျပဳကာ အေပၚထပ္ကို
ေဆာက္ထားအံ့။ ထိုသို႔ ေဆာက္ရာ၌ -
{၁} ေအာက္ထပ္ နံရံတို႔သည္ အထက္ထပ္တြင္ သမုတ္မည့္သိမ္၏
ေက်ာက္နိမိတ္အတြင္း၌ ေရာက္ရိွေနျခင္း။
{၂} ထို ေအာက္ထပ္ နံရံသည္ ေလးဘက္ေလးတန္လံုး၌ရိွျခင္း။
{၃} ထို နံရံေလးဘက္၏ အတြင္းအရပ္သည္ သံဃာ(၂၁)ပါး
စည္းေဝးေလာက္ျခင္းအားျဖင့္ အဂၤါသံုးပါးနွင့္ျပည့္စံုေသာ
အထက္အရပ္၌ သမုတ္အပ္ေသာသိမ္သည္ ေအာက္ထပ္သို႔
သက္ေရာက္၍ ေအာက္ထပ္ပါ သိမ္ျဖစ္ေလသည္။
ထိုသို႔ သက္ေရာက္ရာ၌ ေအာက္ထပ္ နံရံျပင္ဘက္စြန္း
ရိွသေလာက္သာ သိမ္သက္ေရာက္သည္။
နံရံျပင္ဘက္စြန္း၏ အျပင္ဘက္သို႔ တစ္ဆံျခည္ဖ်ားမ်ွပင္
သိမ္ မသက္ေရာက္ေပ။
ေအာက္ထပ္၌ တိုက္ႀကီးတစ္တိုင္ စသည္ျဖင့္ ေဆာက္အပ္ေသာ
တစ္ပင္တိုင္ ျပာသာဒ္ေဆာင္မ်ိဳး ျဖစ္အံ့။ ထိုတိုင္ေပၚ၌ သံဃာ
(၂၁)ပါး စည္းေဝးေလာက္လ်ွင္ ေအာက္ထက္သို႔ သိမ္သက္သည္။
သံဃာ(၂၁)ပါး မစည္းေဝးေလာက္လ်ွင္ သိမ္မသက္ပါ။
"နိယ်ဴဟက"ေခၚ ျပာသာဒ္နံရံ၏ အျပင္ဘက္သို႔ ထုတ္ထားေသာ
ဆင္စြယ္ေကာက္ အေဆာင္ငယ္၌ နိမိတ္ကို ခ်ိတ္ဆြဲထား၍
သမုတ္အံ့၊ အထက္ထပ္တြင္ သမုတ္အပ္ေသာ သိမ္အတြင္းဘက္
က်ေသာ ေအာက္ထပ္နံရံ ေလးဘက္တို႔၌ အေပၚထပ္ ထုပ္,
ေလ်ွာက္တို႔နွင့္ တစ္ဆက္တည္းျဖစ္၍ ေအာက္ထပ္၌ သံဃာ
(၂၁)ပါး စုေဝးေလာက္အံ့၊ ထိုသို႔ျဖစ္ေသာ္ ေအာက္ထပ္သို႔
သိမ္သက္သည္။
သံဃာ(၂၁)ပါး မစုေဝးေလာက္ေသာ္ သိမ္မသက္ပါ။
