Sadece eğitimle ilgili yüzlerce konu var hiç tartışılmayan, oldu bitti ile geçiştirilen... Sınav sistemleri, neyi neden öğretmeye çalıştığı belli olmayan müfredat, okul öncesinden hayat boyu öğrenmeye hatta yüksek akademik çalışmalara kadar nereye baksak elimizde kalıyor. Yetmezmiş gibi bir de öğretmen değerlendirmesi konuşuluyor! Kim neye göre değerlendirecek belli değil! Yetiştirmek daha iyi hale getirmek yerine anlamsız bir değerlendirme tutkusu...En değerli varlıkların emanet edildiği meslek grubuna yapılanlara bakın, onların bu durumu kabullenip şikayet etmekten bir fazla adım atamamalarına bakın... İçler acısı..
Tarımda ise durum daha da karamsar kanımca, yerli tohum kullanımının yasaklanmasından tutun, çiftçinin binbir emekle yetiştirdği ürünü maliyet fiyatına satmasına mı, tüketicinin maliyetinin beş, on, kimi üründe yirmi kat fazlasına ödeme yapmak zorunda kalmasına mı üzülelim?

Teknollji, mühendislik, felsefe, üretimle birleşebilirse ancak bir çıkış yolu tasarlanabir düşüncesindeyim..Yeter ki iş yapacaklar iş başına geçebilsin, rantçılar değil...
Güzel ve aydınlık bir gelecek diliyorum, güzel yazınıza teşekkürler ...