#295/365, My weekend away in the countryside, เดินทางไปพักผ่อนสุดสัปดาห์ที่ชนบท, the OPED project.

This week the tropical storm ‘Son-Tinh’ has hit the north of Thailand with lots of rain and flash floods.

The weather has been very dull and grey, lots of people have come down with cold and fever. Last week the energy in Bangkok was very sluggish and depressing without sunshine for two days. In the northeast of Thailand, rain also pours down everyday making rice fields full of rain water for the growing season. The rush green vegetation and flooded rice fields are in stark contrast to the dry season of brownish earth and dried grasses.

The train arrived an hour late at the station making some tourists rather nervous about missing the connecting train to cross over to Laos for Vientiane. I told the Malaysian tourists that the train always waited for the passengers. Otherwise the train would be running without any passengers as it’s the only morning train to cross over the border.

Luckily, the rain had turned into drizzle when I went to the local market to stock up some food for the weekend. There were less people and the business was rather slow. The vendors told me that the rain had made people stay home. To my surprise, I heard someone singing old Thai country music via a small loud speaker. I turned around to find two men dressed in traditional folk opera costumes with full makeup. The old man who could be the father was pushing a trolley with a loud speaker and a bamboo basket for donation. The young singer was probably the son, these people could be members of some disbanded local folk opera troops who became unemployed. Lots of old and traditional musicians Including artists have become irrelevant and replaced by modern Western music and young Korean bands. It is very difficult to find a good local performance of old Thai folk operas. These are a bit like Chinese operas where actors would sing and act at the same time.

To survive, a few famous Thai folk opera troops have been modernised and made used of professional lighting and stage design. Life is becoming more and more difficult for the old generations of artists, musicians and performers to make a decent living! One day, we will only learn about them and their arts in museums! I didn’t hesitate to donate money for their performance. Surprisingly, many vendors started to call them to their stalls so that they could give them some money! This was a very warm and loving atmosphere for a wet and dreary morning! I am so glad people were smiling and shouting to the young singer to face my camera. They all wanted me to take good photos and they all gave me smiling nods.

Most Thai people, especially in the countryside, would willingly pose for strangers’ cameras. They love the attention and are very friendly towards the photographers. Some may ask about the purpose of the photo shoots. I usually tell them that I would post them on my FB and they would smile with understanding. I hope they would maintain this friendly attitude for a long, long time.

สัปดาห์นี้ทางเหนือของประเทศไทยมีฝนตกชุก และมีปัญหานํ้าท่วมฉับพลันหลายแห่ง ฝนตกทุกวันที่หนองคายมาทั้งสัปดาห์ เหมือนที่กรุงเทพฯซึ่งทำให้บรรยากาศทั่วไปค่อนข้างหดหู่และหงอย เราดีใจมากที่ได้มาพักผ่อน และเติมพลังที่ต่างจังหวัดท่ามกลางธรรมชาติ รถไฟถึงสถานีสายไปเกือบหนึ่งชั่วโมง ทำให้นักท่องเที่ยวชาวมาเลเซียกลัวว่าจะตกรถไฟ ที่ข้ามไปฝั่งลาว เราก็บอกว่ารถไฟขบวนนี้คอยผู้โดยสาร เพราะเป็นรถไฟขบวนเดียวตอนเช้าที่พาคนไปส่งที่ฝั่งลาว

เราไปตลาดโพธิ์ชัยเพื่อตุนอาหารสำหรับสุดสัปดาห์ วันนี้คนเดินตลาดน้อยและตลาดค่อนข้างเงียบ คนขายบอกเราว่าฝนตกทุกวัน ทำให้คนนอนอยู่บ้าน ไม่ยอมออกมาเดินตากฝน เราเดินไปซื้อไข่ไก่และปลาทูให้แมว ได้ยินเสียงคนร้องเพลงโบราณผ่านลำโพง หันไปดูก็เจอสองศิลปิน แต่งตัวเหมือนเล่นลิเกและแต่งหน้ามาเต็มที่ ชายสูงอายุท่าทางจะเป็นพ่อ เดินเข็นรถใส่ลำโพง และมีซุ่มไม่ไผ่ให้คนบริจาคเงิน เราก็ถ่ายรูปและบริจาคเงินให้ทันที เขาร้องเพลงอีสานได้ไพเราะมาก ทำให้แม่ค้าพ่อค้าพากันเรียกให้เขาเข้าไปหา เพื่อแม่ค้าจะได้บริจาคเงินให้. ทุกคนดูมีความสุขกับการได้ฟังเพลงแบบเก่าๆกัน พอเราจะถ่ายรูปอีก ก็มีคนบอกให้เขากันมาหากล้อง จะได้ถ่ายรูปออกมาสวย เราดีใจมากที่เห็นทุกคนมีความเป็นมิตรกับคนแปลกหน้ามาก คนที่นี่ส่วนใหญ่ชอบการถ่ายรูป และมักยืนยิ้มและทำท่าเท่ห์ให้เราถ่ายรูปด้วย บางคนก็ถามว่าเอารูปไปทำอะไร เราก็บอกว่าไปลงเฟส ทุกคนก็ยิ้มและพยักหน้าด้วยความเข้าใจ เราหวังว่าคนที่นี่และในชนบทจะมีจิตใจกว้างและเป็นมิตรกับคนแปลกหน้าไปนานๆ

Wishing you peace, good health and prosperity.

Cheers.